Ο ασπέργιλλος είναι ένας μύκητας που απαντάται παντού. Δεν αποτελεί κίνδυνο για τους υγιείς ανθρώπους. Ωστόσο, σε ορισμένους ανθρώπους που νοσηλεύονται με σοβαρή γρίπη σε μονάδα εντατικής θεραπείας, η μυκητιασική λοίμωξη μπορεί να επιδεινώσει σοβαρά την πορεία της νόσου.
Σε μια ευρωπαϊκή σύμπραξη μελέτης, ερευνητές του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Graz στην Αυστρία αναζητούν βιοδείκτες που θα βοηθήσουν στον εντοπισμό των ασθενών που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.
Οι σωληνοειδείς μύκητες του γένους Aspergillus αναπτύσσονται σε υγρό σανό, ψωμί, φρούτα, ξύλο, ταπετσαρία ή χώμα γλάστρας και παράγουν σπόρια.
Οι περισσότεροι από εμάς αναπνέουμε καθημερινά τα σπόρια των μυκήτων του γένους Aspergillus και δεν υποφέρουμε από συνέπειες για την υγεία μας.
Ωστόσο, τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ασπεργίλλωση. Ο μύκητας που δίνει στην ασθένεια το όνομά της εγκαθίσταται στους πνεύμονες.
Οι πάσχοντες υποφέρουν από βήχα – επίσης με αιματηρά πτύελα – και δυσκολίες στην αναπνοή.
Στη συνέχεια, ο μύκητας μπορεί να εξαπλωθεί και σε άλλα όργανα, όπως το ήπαρ ή τα νεφρά, και να προκαλέσει την ανεπάρκειά τους.
Στην ιατρική έρευνα καταβάλλονται εντατικές προσπάθειες για την προστασία των βαριά ασθενών από πρόσθετες λοιμώξεις – όπως οι ασθενείς με γρίπη που πρέπει να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο.
“Η ασπεργίλλωση (IAPA) είναι μια συχνή επιπλοκή, ιδίως σε ασθενείς που πρέπει να εισαχθούν σε μονάδα εντατικής θεραπείας λόγω γρίπης. Εμφανίζεται περίπου στο 20% αυτών των ασθενών”, εξηγεί ο Martin Hönigl από το Τμήμα Λοιμωδών Νοσημάτων στο Ιατρικού Πανεπιστημίου του Graz.
Είναι επικεφαλής της αυστριακής ομάδας στη μελέτη, η οποία χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Σύμπραξη για την Εξατομικευμένη Ιατρική.
Το ποσοστό θνησιμότητας στην πνευμονική ασπεργίλλωση που σχετίζεται με τη γρίπη (IAPA) είναι διπλάσιο από εκείνο των ασθενών με γρίπη, συχνά λόγω καθυστερημένης διάγνωσης και καθυστερημένης έναρξης αντιμυκητιασικών θεραπειών. Η ταχεία ταυτοποίηση των ασθενών που κινδυνεύουν από IAPA είναι επομένως ζωτικής σημασίας, ώστε να είναι δυνατή η έγκαιρη παρέμβαση.
Οι ερευνητές έχουν ήδη εντοπίσει μια γενετική παραλλαγή στο γονίδιο LGALS3 που σχετίζεται με την ανάπτυξη της IAPA.
Το LGALS3 κωδικοποιεί τη γαλεκτίνη-3, η οποία εμπλέκεται στην αντιμυκητιακή ανοσία.
Η μελέτη θα διερευνήσει τώρα γενετικές παραλλαγές σε αυτό το γονίδιο ως πιθανούς βιοδείκτες για ασθενείς υψηλού κινδύνου.
Η μελέτη GALActIC, την οποία συντονίζει το βελγικό KU Leuven, έχει ως στόχο να βοηθήσει στο φιλτράρισμα των ασθενών υψηλού κινδύνου με γρίπη, ώστε να καταστεί δυνατή η εξατομικευμένη αντιμυκητιασική προφύλαξη. Ο στοχευμένος εντοπισμός των ασθενών υψηλού κινδύνου αποσκοπεί στη μείωση των υψηλών ποσοστών θνησιμότητας που σχετίζονται με την ΙΑPΑ.
Η μελέτη αποτελεί μια πολυκεντρική συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων και νοσοκομείων στην Αυστρία, το Βέλγιο, τις Κάτω Χώρες, την Πορτογαλία και τη Γαλλία.
Με επικεφαλής την ομάδα του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Graz, συμμετέχουν επίσης το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης, το Πανεπιστήμιο Johannes Kepler του Λιντς και το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ. Τα δεδομένα των ασθενών θα συλλεχθούν και θα αναλυθούν σε διάστημα τριών ετών.
Θα αναλυθούν συγκεκριμένα δείγματα αίματος, ορού και βρογχοκυψελιδικού εκπλύματος και θα διερευνηθούν περαιτέρω οι γενετικοί και μοριακοί μηχανισμοί της νόσου.
Πηγές:
Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων
Ειδήσεις υγείας σήμερα
“’Έξυπνο πουκάμισο” εντοπίζει ανθρώπους με υψηλότερο κίνδυνο καρδιοπάθειας
Απλήρωτοι οι εργαζόμενοι σε προνοιακές δομές της Δυτικής Ελλάδας
Γυναίκα δεν μπορεί να ουρήσει εδώ και 6 χρόνια- Ποια είναι η σπάνια νόσος της
VIA: iatronet.gr
