Η παραδοσιακή παραγωγή χάλυβα βασίζεται σε ρυπογόνες πηγές ενέργειας, όπως ο άνθρακας και το φυσικό αέριο, συμβάλλοντας περίπου στο 7% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Τώρα, όμως, ερευνητές από τη Νορβηγία παρουσιάζουν μια τεχνολογία που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα: παραγωγή μετάλλων χωρίς ρύπανση, με τη χρήση κβαντικής κατάστασης του υδρογόνου – του πλάσματος υδρογόνου.
Πλάσμα υδρογόνου: Το «πράσινο» υποκατάστατο του άνθρακα
Η ερευνητική ομάδα του SINTEF, ενός ανεξάρτητου ερευνητικού οργανισμού στη Νορβηγία, εργάζεται για την αντικατάσταση του άνθρακα με πλάσμα υδρογόνου στην παραγωγή μετάλλων. Το πλάσμα υδρογόνου είναι μια υπερθερμασμένη μορφή του αερίου, στην οποία τα άτομα έχουν απολέσει τα ηλεκτρόνιά τους, αποκτώντας ιδιαίτερα υψηλή αντιδραστικότητα.
Όταν χρησιμοποιείται για την εξαγωγή μετάλλων από τα ορυκτά τους, αντικαθιστά τον άνθρακα ως αναγωγικό μέσο, αφήνοντας πίσω του μόνο υδρατμούς ως παραπροϊόν. Αυτό καθιστά τη διαδικασία ουσιαστικά μηδενικής ρύπανσης.
«Αν πετύχουμε, θα εξαλείψουμε σημαντικές εκπομπές CO₂»
«Αν πετύχουμε με το πλάσμα υδρογόνου, μπορούμε να εξαλείψουμε σημαντικές εκπομπές CO₂ από τη βιομηχανία μετάλλων», δήλωσε η Kristine Bly, μηχανικός του SINTEF. «Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα κρίσιμο βήμα για την πράσινη μετάβαση στην παραγωγή χάλυβα».
Οι ερευνητές στοχεύουν αρχικά στην παραγωγή φερρομαγγανίου, ενός βασικού συστατικού για την ενίσχυση του χάλυβα. Αν το πείραμα πετύχει, η ίδια τεχνολογία μπορεί να επεκταθεί και σε άλλους τομείς της μεταλλουργίας.
Προκλήσεις και δυνατότητες
Η βασική πρόκληση είναι η κατανάλωση ενέργειας και το κόστος. Το πλάσμα υδρογόνου απαιτεί πράσινη ηλεκτρική ενέργεια για να δημιουργηθεί, κάτι που σημαίνει ότι η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών είναι κρίσιμη για την ευρύτερη εφαρμογή της τεχνολογίας.
Η τάση αυτή, πάντως, ενισχύεται παγκοσμίως. Παράλληλα προγράμματα, όπως η μέθοδος HYBRIT στη Σουηδία και η ηλεκτρόλυση οξειδίων της Boston Metal στις ΗΠΑ, δείχνουν πως η αγορά είναι ώριμη για αλλαγή.
Επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία και κοινωνία
Η υιοθέτηση της τεχνολογίας ενδέχεται να μειώσει τη ζήτηση για μεταλλουργικό κωκ, με επιπτώσεις σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Βραζιλία και η Νιγηρία, που εξαρτώνται από την εξόρυξη και την επεξεργασία του.
Αντιθέτως, χώρες όπως η Νορβηγία, με εστίαση στις καθαρές τεχνολογίες και την πράσινη ενέργεια, πιθανόν να δουν οικονομικά και εργασιακά οφέλη από την παραγωγή χωρίς ρύπανση.
Το μέλλον της βιομηχανίας μετάλλων
Οι επιστήμονες του SINTEF καλούν για:
- Κρατική χρηματοδότηση και κίνητρα για τη στήριξη των εταιρειών κατά τη μετάβαση.
- Εκπαίδευση των εργαζομένων και προσαρμογή των πανεπιστημιακών προγραμμάτων.
- Διεθνή συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων και βιομηχανίας.
Αν ξεπεραστούν τα εμπόδια κόστους και ενεργειακής ζήτησης, το πλάσμα υδρογόνου θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που χτίζουμε τον κόσμο μας – χωρίς να θυσιάζουμε τον πλανήτη.
VIA: FoxReport.gr
