Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Nutrients διαπιστώνει ότι η κατανάλωση δύο φλιτζανιών μάνγκο, μόλις 100 θερμίδων, καθημερινά μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων συγκέντρωσης ινσουλίνης και στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη σε ενήλικες που είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι με χρόνια φλεγμονή.
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν το πόσο απλές διατροφικές επιλογές θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση του κινδύνου χρόνιων παθήσεων όπως ο διαβήτης τύπου 2, οι οποίες συνδέονται στενά με την υγεία της καρδιάς.
Η μελέτη, που διεξήχθη στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ιλινόις σε 48 ενήλικες ηλικίας 20-60 ετών, εξέτασε πώς η κατανάλωση φρέσκων μάνγκο σε σύγκριση με μια τροφή ελέγχου με αντίστοιχες θερμίδες -παγωμένο, ζαχαρούχο επιδόρπιο παρόμοιο με το σορμπέ- επηρέασε τη φλεγμονή και την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ενήλικες με χαμηλή φλεγμονή.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που έτρωγαν μάνγκο εμφάνισαν σημαντικές μειώσεις στην αντίσταση στην ινσουλίνη, όπως μετρήθηκε από το Μοντέλο Ομοιόστασης της Αντίστασης στην Ινσουλίνη (HOMA-IR). H ικανότητα του παγκρέατος να παράγει και να απελευθερώνει ινσουλίνη για να διαχειρίζεται τις φυσιολογικές συγκεντρώσεις γλυκόζης βελτιώθηκε σημαντικά όταν μετρήθηκε χρησιμοποιώντας τον δείκτη DI (disposition index), έναν βασικό δείκτη του πόσο αποτελεσματικά το σώμα ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Μετά από τέσσερις εβδομάδες, όσοι στην ομάδα του μάνγκο είχαν σημαντικά χαμηλότερες συγκεντρώσεις ινσουλίνης ως απόκριση σε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης από το στόμα σε σύγκριση με την αρχή της μελέτης, ενώ δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στην ομάδα ελέγχου.
«Η διαχείριση της γλυκόζης στο αίμα δεν αφορά μόνο την παρακολούθηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, έχει να κάνει και με τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη», ανέφερε η Indika Edirisinghe, Καθηγήτρια Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής. «Η μελέτη μας δείχνει ότι η προσθήκη φρέσκων μάνγκο στη διατροφή μπορεί να είναι ένας απλός, ευχάριστος τρόπος για τα άτομα που είναι υπέρβαρα ή έχουν παχυσαρκία για να υποστηρίξουν την καλύτερη λειτουργία της ινσουλίνης και να μειώσουν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2».
Σημειωτέον, παρά την κατανάλωση τροφών συγκρίσιμων με θερμίδες, η σύσταση του σώματος παρέμεινε σταθερή στην ομάδα μάνγκο, ενώ η ομάδα ελέγχου παρουσίασε μια ελαφρά αύξηση στο σωματικό βάρος.
VIA: Zougla.gr
