Το Beyond the Ice Palace 2 είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση παιχνιδιού, καθώς κυκλοφορεί 37 χρόνια μετά το πρώτο μέρος. Πρόκειται για έναν τίτλο που πρωτοεμφανίστηκε σε συστήματα όπως το Commodore 64 και την Amiga που δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να δω από κοντά και να απολαύσω. Από το trailer, το παιχνίδι φαινόταν να αποπνέει έντονα vibes μιας χαμένης συνέχειας του Castlevania 3, θυμίζοντας έναν τίτλο που θα ανακάλυπτες τυχαία σε ένα σκονισμένο arcade, κρυμμένο στην αποθήκη ενός παλιού μαγαζιού. Αν μεγάλωσες στα ’90s και θέλεις να ζήσεις ξανά τις αναμνήσεις, τόσο τις καλές όσο και τις πιο κακές πτυχές του gaming της παιδικής σου ηλικίας, τότε το Beyond the Ice Palace 2 είναι ακριβώς αυτό που ψάχνεις.
To παιχνίδι πρόκειται για τη φυσική συνέχεια του πρώτου μέρους και εδώ συνεχίζουμε πλέον με τον ήρωα μας να έχει εξουδετερώνει το κακό με τη δύναμη που του έδωσαν οι αρχαίοι και να γίνεται ο επόμενος βασιλιάς. Η δύναμη των αρχαίων μεταφέρεται μέσω ενός βέλους, κάθε ημερολογιακό έτος. Οι θεοί συνέχισαν να ρίχνουν το βέλος πάνω στον ήρωα μας, μέχρι που ένα από τα βέλη κλάπηκε και αντί αυτού ρίχτηκε ένα καταραμένο στη θέση του που του πήρε τις δυνάμεις του. Έτσι το κακό ξεκίνησε πάλι να κυριεύει το κόσμο και ο Βασιλιάς πέθανε. Όμως, οι αρχαίοι με ότι δύναμη τους είχε απομείνει ανασταίνουν το Βασιλιά με σκοπό να πάρει εκδίκηση και να επαναφέρει την τάξη. Μπορεί να σας κούρασα αλλά η ιστορία εξυπηρετεί τον σκοπό της και τώρα που τη ξαναδιαβάζω μου θυμίζει πολύ τα παραμύθια που μας έλεγαν μικροί οι γονείς μας.
Ας πάμε όμως στο ζουμί της υπόθεσης. Το Beyond the Ice Palace 2 είναι κλασσικό 2D action-platformer στα πρότυπα των παλιών παιχνιδιών Castlevania. Η δομή του δεν έχει καμία σχέση με τα εξελιγμένα metroidvania που γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια. Εδώ έχουμε κάτι περισσότερο γραμμικό και άμεσο, κάνοντας τη δράση να μην κάνει κοιλιά και να έχουμε μία ισορροπία. Υπάρχουν μυστικά από εδώ και από εκεί καθώς και platforming sections που καταλήγουν σε κάποιο σεντούκι. Μην περιμένετε κάτι επαναστατικό η καινοτόμο, καθώς οι δημιουργοί δεν φαίνεται να μπήκαν στο κόπο να μας δώσουν κάτι παικτικά ανανεωμένο και φρέσκο. Όλες οι ιδέες είναι παρμένες από τη σειρά Castlevania και όχι αναγκαστικά μόνο από τα καλά της κομμάτια.
Ως προς την δυσκολία, ενώ το παιχνίδι μέχρι τα μισά είναι πολύ δικαιο και βατό, μετά τα μισά ο μηχανισμός των checkpoints είναι με τέτοιο τρόπο που πραγματικά δεν υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος. Ένα παιχνίδι των 6 ωρών λόγω τον ανυπόφορων checkpoints μου πήρε πάνω από 12 ώρες μέχρι να δω τίτλους τέλους. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί όντως να εξυπηρετούσε σε κάτι στο παρελθόν, όπως το να κερδίσει κάποιος περισσότερα λεφτά σε ένα arcade-άδικο. Όμως την σημερινή εποχή, μόνο απογοήτευση και δυσφορία προσφέρει για ένα κατά τ’ άλλα καλό παιχνίδι.
Στα του gameplay, παρατηρείται η ίδια στασιμότητα, με αργές κινήσεις και επιθέσεις και όχι τόσο καλό traversal. Δεν συνάντησα ποτέ πρόβλημα στην αντιμετώπιση των διάφορων εχθρών, ίσως μόνο με ένα δύο πιο δυνατούς αλλά σε γενικές γραμμές είναι πολύ straightforward το πως εξουδετερώνονται. To μαστίγιο που έχουμε λειτουργεί σωστά και αποκτούμε κάποιες λίγες, αλλά σημαντικές αναβαθμίσεις αργότερα στο παιχνίδι. Ένα παράπονο έχω με τα buttons που έχουν μπει σε λάθος σημεία και μπερδεύουν. Το dodge ενώ είναι στο L2, όταν είμαστε στον αέρα είναι στο R1, κάτι που με μπέρδεψε αφάνταστα. Και δεν υπάρχει επιλογή να το αλλάξουμε.
Γραφικά και ήχος με άφησαν απόλυτα ικανοποιημένο καθώς η πολύχρωμη παλέτα του παιχνιδιού συνδυαζόταν εξαιρετικά με το επικό soundtrack. Δυστυχώς, δεν μπορώ να το συγκρίνω με παιχνίδια όπως το Blasphemous που είναι καλύτερο σε όλα και αυτό γιατί το παιχνίδι δεν προσπαθεί για κάτι παραπάνω. Θέλει να είναι απλά ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν. Κρίμα, καθώς γιατί σίγουρα έχει τις προοπτικές να γίνει ένα εξαιρετικό franchise, απλά δεν βρίσκω το λόγω να μην παίξει κάποιος εξ’ αρχής τα Castlevania του τότε και να το προσπεράσει
Τα διάφορα bosses του παιχνιδιού είναι καλοδουλεμένα και ευχάριστα και δεν ένιωθα να με αδικούν στο ελάχιστο. Τόσο στο μέγεθος όσο και στη διαφορετική προοπτική που θέλει το καθένα για να πέσει, σίγουρα η Storybird έκανε πολύ καλή δουλειά στο τομέα αυτό. Τα διάφορα μικρότερα bosses είναι συνήθως κοινοί εχθροί, όπου έχουν λίγη περισσότερη ζωή και δεν ένιωσα να τα ευχαριστιέμαι. Ειδικά σε συνδυασμό με τα checkpoints, όπου σε ένα σημείο χρειάστηκε να νικήσω δύο συνεχόμενα για να προχωρήσω την ιστορία.
Εν κατακλείδι, το Beyond the Ice Palace 2 είναι ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν, χωρίς να έχει να προσφέρει κάτι καινούργιο στο είδος και μη διορθώνοντας τις αδυναμίες της εποχής εκείνης. Ο ανταγωνισμός στα Metroidvania παιχνίδια είναι τόσο μεγάλος, που δύσκολα θα καταφέρει κάποιος να του δώσει μία ευκαιρία και δυσκολότερο να το απολαύσει με τα προβλήματα που το ταλανίζουν. Μην ξεχάσω να αναφέρω πως άργησα να βγάλω το review, καθώς μετά από ένα update έχασα τη πρόοδο του παιχνιδιού και μετά από μία εβδομάδα κατάφερε να διορθωθεί το πρόβλημα.
Ευχαριστούμε την Enarxis Dynamic Media για την παροχή του κωδικού.
VIA: PSAddict.gr