Η ενσωματωμένη μίνι-lab του Mars Curiosity Rover βοήθησε να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη των μεγαλύτερων οργανικών μορίων που βρέθηκαν ποτέ στον κόκκινο πλανήτη. Το τρίο των ενώσεων μακράς αλυσίδας που διατηρούνται στο έδαφος του Άρη πιστεύεται ότι είναι τα υπολείμματα των πρεβιοτικών συστατικών που απαιτούνται για την ανάπτυξη της ζωής στη Γη. Οι ερευνητές δημοσίευσαν στοιχεία στις 24 Μαρτίου στο Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημώνπου βασίζεται στο έργο τους που ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία.
Τον Μάιο του 2013, η περιέργεια άρχισε να γεμίζει σε μια περιοχή γνωστή ως “Κολοκύριτος“Στον κρατήρα του Gale, οι επιστήμονες ενδιαφέρονται να εξετάσουν την περιοχή όχι για αυτό που είναι σήμερα, αλλά για αυτό που μπορεί να ήταν πριν από εκατομμύρια χρόνια.” Το Yellowknife Bay δεν ήταν ένα τυχαία επιλεγμένο όνομα-το άγονο και έρημο χαρακτηριστικά του τοπίου εξακολουθεί να υπονοεί μια μεγάλη, μακρόχρονη λίμνη.
Η έρευνα του εδάφους της Curiosity, με το παρατσούκλι “Cumberland”, έχει αναλυθεί πολλές φορές μέσα στην ανάλυση δείγματος του στον Άρη (SAM) στο Mini-Lab και έχει απέδωσε ένα trove νέων πληροφοριών για το παρελθόν του πλανήτη. Συγκεκριμένα, είναι πλούσιο σε πηλό ορυκτά που συχνά σχηματίζονται σε νερό και περιέχουν επαρκείς ποσότητες θείου για να βοηθήσουν στη διατήρηση των οργανικών μορίων. Το Cumberland διαθέτει επίσης νιτρικά κρίσιμα για την υγιή ζωή των ζώων και των φυτών, καθώς και το μεθάνιο που περιέχει έναν συγκεκριμένο τύπο άνθρακα που σχετίζεται με βιολογικές διεργασίες.
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, ήταν οριστική επιβεβαίωση ότι ο Yellowknife Bay κάποτε φιλοξένησε μια αρχαία λίμνη, υποστηρίζοντας περαιτέρω τη θεωρία ότι ο Άρης ήταν κάποτε σπίτι κάποιου είδους.
Πίστωση: NASA/DAN GALLAGHER
Οι ειδικοί έχουν περάσει από χρόνια εξετάζοντας τα δεδομένα που συλλέγονται από αναλύσεις Sam Mini-Lab. Σε ένα πρόσφατο πείραμα, μια ομάδα όπως οι Glavin και Caroline Freissinet, αστροβιολόγος στο Γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών εργάστηκαν για να εντοπίσουν στοιχεία αμινοξέων μέσα στο δείγμα Cumberland. Ενώ δεν τους βρήκαν εκείνη την εποχή, κάτι άλλο έπεσε το μάτι τους: ιχνοστοιχεία τριών μορίων άνθρακα-αλυσίδας που είναι γνωστά ως δεκάνιο, αδιευκρίνιστο και δωδεκάνιο. Με 10, 11 και 12 άνθρακες αντίστοιχα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτές οι οργανικές ενώσεις μπορεί να είναι υπολειμματικά θραύσματα λιπαρών οξέων που απαιτούνται για τον σχηματισμό κυτταρικής μεμβράνης και άλλες βιολογικές λειτουργίες.
Αυτά τα λιπαρά οξέα δεν είναι πάντοτε οριστικά απόδειξη της ζωής, ωστόσο. Τα γεωλογικά γεγονότα, όπως οι αλληλεπιδράσεις του νερού σε υδροθερμικές αεραγωγές, μπορούν επίσης να παράγουν παρόμοια μόρια. Τούτου λεχθέντος, το μήκος πολλών από τις αλυσίδες άνθρακα του εδάφους Cumberland θα μπορούσε να προτείνει διαφορετικά. Ανάλογα με το μόριο, τα λιπαρά οξέα οργανικής ζωής συχνά περιέχουν αλυσίδες 11-13 ατόμων άνθρακα, ενώ τα μη βιολογικά λιπαρά οξέα περιέχουν συνήθως 12 ή λιγότερους άνθρακες. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον μερικά από τα μεγάλα οργανικά μόρια που ανιχνεύθηκαν από την ομάδα του Freissinet μπορεί να υπήρχαν κάποτε στην οργανική ζωή. Επιπλέον, η ανακάλυψη διευκολύνει τις ανησυχεί ότι οι βιοϊσινημένες του Άρη δεν μπορούσαν να επιβιώσουν δεκάδες εκατομμύρια χρόνια έκθεσης σε καταστροφική οξείδωση και ακτινοβολία.
“Η μελέτη μας αποδεικνύει ότι, ακόμη και σήμερα, αναλύοντας τα δείγματα του Άρη, θα μπορούσαμε να ανιχνεύσουμε χημικές υπογραφές της προηγούμενης ζωής, αν υπήρχε ποτέ στον Άρη”, ο Freissinet, ο οποίος επίσης υπηρέτησε ως επικεφαλής συγγραφέας της τελευταίας μελέτης, είπε σε δήλωση.
“Υπάρχουν ενδείξεις ότι το υγρό νερό υπήρχε στον κρατήρα Gale για εκατομμύρια χρόνια και πιθανώς πολύ περισσότερο, πράγμα που σημαίνει ότι υπήρχε αρκετός χρόνος για τη χημεία που σχηματίζεται από τη ζωή σε αυτά τα περιβάλλοντα από τους κρατήρες στον Άρη”, πρόσθεσε ο Daniel Glavin, συν-συγγραφέας και δείγμα επιστροφής ανώτερων επιστήμονων στο κέντρο διαστημικής πτήσης της NASA.
Δυστυχώς, ο Freissinet και οι συνεργάτες του μπορούν να ανακαλύψουν τόσο πολύ χρησιμοποιώντας το Sam Mini-Lab του Curiosity. Οι αλυσίδες οργανικών λιπαρών οξέων είναι συχνά πολύ μεγαλύτερες από μόλις 12 άνθρακες, αλλά ο εξοπλισμός του Rover δεν έχει σχεδιαστεί για να ανιχνεύει αυτά. Ευτυχώς, η NASA είναι έτοιμη και πρόθυμη να βοηθήσει στο επόμενο κεφάλαιο της εξερεύνησης του Άρη.
“Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το επόμενο μεγάλο βήμα και να φέρουμε τα δείγματα του Άρη στο σπίτι μας για να διευθετήσουμε τη συζήτηση για τη ζωή στον Άρη” Είπε ο Glavin.
Ο Glavin, ο Freissinet και οι συνεργάτες τους μπορεί να περιμένουν λίγο για το επόμενο βήμα, ωστόσο. Ενώ η NASA έχει προγραμματίσει από καιρό ένα Αποστολή επιστροφής δείγματος του Άρηένας προϋπολογισμός με μπαλόνια και ένα αβέβαιο μέλλον μπορεί να ωθήσει το έργο ήδη από το 2040.
Περισσότερες προσφορές, κριτικές και οδηγοί αγοράς
VIA: popsci.com
