Οι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν ένα ανατριχιαστικό νέο είδος αρχαίας σφήκας που κρατούσε τη λεία της χρησιμοποιώντας την κοιλιακή της χώρα όπως το σαρκοφάγο φυτό «Διωναία» (Venus flytrap) , προτού τοποθετήσει τα αυγά της στο θύμα της.
Το παράσιτο, το οποίο ονομάστηκε «Sirenobethylus charybdis» (Χάρυβδη) από το τέρας που καταπίνει θάλασσα στην ελληνική μυθολογία, μπορεί να εκπροσωπεί μια εντελώς νέα οικογένεια εντόμων.
Η σφήκα S. charybdis ζούσε πριν από 98,79 εκατομμύρια χρόνια, κατά την μέση Κρητιδική περίοδο, στην περιοχή που σήμερα είναι η Μιανμάρ, σύμφωνα με την διεθνή ερευνητική ομάδα από την Κίνα και την Δανία.
Ο μηχανισμός της κοιλιάς της
Στην έρευνά τους, ο Taiping Gao από το Capitol Normal University της Κίνας και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν μικρο-αξονική τομογραφία (micro-CT) για να μελετήσουν 16 θηλυκές S. charybdis που παγιδεύτηκαν σε κεχριμπάρι. Τα δείγματα ανακτήθηκαν όλα από την περιοχή Kachin στη βόρεια Μιανμάρ.
Με βάση το σχέδιο του σώματος της σφήκας, η ομάδα πιστεύει ότι το είδος ήταν «κοινοβιοτικό» – ένας τύπος παρασίτου του οποίου τα νεαρά αναπτύσσονται σε ή πάνω από έναν οικοδεσπότη που επιτρέπεται, τουλάχιστον προσωρινά, να παραμείνει ζωντανός ενώ χρησιμεύει ως πηγή τροφής.
«Η Sirenobethylus πιθανότατα δεν μπορούσε να κυνηγάει τους οικοδεσπότες σε μεγαλύτερες αποστάσεις», έγραψαν οι ερευνητές. «Ωστόσο, η περίπλοκη συσκευή σύλληψης υποδεικνύει ότι η Sirenobethylus στόχευε σε πολύ κινητά θύματα».
Ο τρόπος σύλληψης της τροφής
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η σφήκα πιθανότατα έπιανε μικρούς οργανισμούς για να χρησιμεύσουν ως οικοδεσπότες για τις προνύμφες της.
«Φανταζόμαστε ότι θα περίμενε με την κοιλιά της ανοιχτή, έτοιμη να επιτεθεί μόλις ένα πιθανό θήραμα ενεργοποιούσε την αντίδραση της», έγραψαν.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η οικογένεια Chrysidoidea παρουσίαζε μεγαλύτερη ποικιλία στρατηγικών παρασιτισμού κατά τη διάρκεια της μέσης Κρητιδικής περιόδου απ’ ό,τι σήμερα».
Σύγχρονα παράσιτα και η σφήκα Sirenobethylus
Τα σύγχρονα παράσιτα της ίδιας υπεροικογένειας – Chrysidoidea – περιλαμβάνουν τις σφήκες άλλων ειδών, αυτού του είδους και τις σφήκες της οικογένειας bethylid (οι οποίες παραλύουν τη λεία τους προτού κρύψουν το σώμα και τοποθετήσουν τα αυγά τους στο θύμα).
Η ομάδα υποστηρίζει ότι η S. charybdis πρέπει να καταταγεί σε μια ξεχωριστή οικογένεια, καθώς οι αρχαίες σφήκες έχουν ένα μοναδικό μοτίβο φλεβών στα πίσω φτερά τους.
VIA: FoxReport.gr
