Ο Dave Plummer, συνταξιούχος μηχανικός της Microsoft, πυροδότησε πρόσφατα μια έντονη συζήτηση σχετικά με το επικείμενο τέλος των Windows 10 και τις αυστηρές απαιτήσεις υλικού των Windows 11. Με εμπειρία που ξεκινά από την εποχή του MS-DOS και των Windows NT 4, ο Plummer αποτελεί μια αξιόπιστη φωνή στον κόσμο της τεχνολογίας, καθώς συμμετείχε ενεργά στην ανάπτυξη κώδικα για την ενεργοποίηση των Windows.
Η κριτική του επικεντρώνεται στο ερώτημα: Οι απαιτήσεις υλικού των Windows 11 εξυπηρετούν πραγματικά την ασφάλεια των συστημάτων ή αποτελούν ένα καλοσχεδιασμένο τέχνασμα για την προώθηση νέων πωλήσεων;
Η λεπτή γραμμή μεταξύ ασφάλειας και εξαναγκασμένων αναβαθμίσεων
Από τη μία πλευρά, η Microsoft υποστηρίζει ότι οι απαιτήσεις υλικού των Windows 11, όπως η υποχρεωτική παρουσία Μονάδας Αξιόπιστης Πλατφόρμας (TPM) 2.0 και μιας σχετικά σύγχρονης CPU, εξυπηρετούν αποκλειστικά σκοπούς ασφαλείας.
Από την άλλη πλευρά, ο Plummer επισημαίνει ότι υπάρχουν εκατομμύρια συσκευές που λειτουργούν άψογα με τα Windows 10, αλλά δεν πληρούν τις απαιτήσεις συμβατότητας για τα Windows 11, κυρίως λόγω της έλλειψης TPM 2.0 ή επειδή διαθέτουν παλαιότερους επεξεργαστές.
“Η Microsoft”, δήλωσε ο Plummer, “έχει σταματήσει στο παρελθόν την υποστήριξη για παλαιότερα λειτουργικά συστήματα. Η διακοπή της υποστήριξης για τα Windows XP και τα νεότερα Windows 7 είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η κύρια λογική ήταν συνήθως η αυξανόμενη δυσκολία και το κόστος διατήρησης της ασφάλειας και της διασφάλισης της συμβατότητας με το σύγχρονο λογισμικό και το υλικό σε παλιές πλατφόρμες.”
Το μέλλον των Windows: Μια διαφορετική προσέγγιση
“Ωστόσο, η κατάσταση των Windows 11 φαίνεται κάπως διαφορετική”, συνεχίζει ο έμπειρος μηχανικός. “Πολλοί από τους υπολογιστές που ‘κόβονται’ από τις απαιτήσεις TPM και CPU δεν είναι απαραίτητα παλιοί ή χαμηλής ισχύος. Απλώς δεν διαθέτουν ένα συγκεκριμένο σχετικά πρόσφατο chip ασφαλείας ή μια αρκετά νέα αρχιτεκτονική επεξεργαστή.”
Πρόσφατα, η Microsoft ανακοίνωσε το Surface Pro 12 ιντσών και ένα φορητό υπολογιστή Surface 13 ιντσών. Και οι δύο συσκευές τροφοδοτούνται από επεξεργαστές Qualcomm Snapdragon και, όπως ήταν αναμενόμενο, φέρουν το όνομα Copilot+ PC.
“Αυτό δεν είναι μια φυσική εξέλιξη της τεχνολογίας που αφήνει πίσω τα παλαιότερα συστήματα λόγω περιορισμών στην απόδοση”, τονίζει ο Plummer.
Τι σημαίνει αυτό για τα Windows 12;
Η Microsoft προωθεί έντονα τους υπολογιστές Copilot+ και δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα μέλλον όπου η επιτάχυνση υλικού για την Τεχνητή Νοημοσύνη της εταιρείας θα γίνει απαραίτητη προϋπόθεση για τις νέες εκδόσεις των Windows. Ήδη, η πρόσβαση στη λειτουργία Recall απαιτεί έναν υπολογιστή Copilot+.
“Εάν αυτή η τάση συνεχιστεί”, προειδοποιεί ο Plummer, “είναι αρκετά πιθανό οι μελλοντικές εκδόσεις των Windows να επιβάλουν ακόμη αυστηρότερες απαιτήσεις υλικού, ενδεχομένως αφήνοντας έναν ακόμη μεγαλύτερο αριθμό υπολογιστών που λειτουργούν αυτήν τη στιγμή χωρίς αναβαθμίσεις”, και έτσι θα συνεχίζεται ο κύκλος.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εξαναγκασμένων αναβαθμίσεων
Οργανισμοί όπως η Ομάδα Έρευνας Δημοσίου Συμφέροντος (PIRG) έχουν επισημάνει ότι οι επιπτώσεις των ηλεκτρονικών αποβλήτων από την εγκατάλειψη εκατομμυρίων συσκευών, ακολουθώντας τις οδηγίες της Microsoft, θα είναι τεράστιες για το περιβάλλον.
Η μετάβαση σε μοντέλο συνδρομής
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ο Plummer έχει αναφερθεί στη συνεχιζόμενη μετάβαση της Microsoft σε ένα μοντέλο συνδρομής για τις υπηρεσίες της, χαρακτηρίζοντας τις πρόσφατες εκδόσεις των Windows περισσότερο “αντίπαλο” παρά βοηθό του χρήστη.
Λαμβάνοντας υπόψη την αποφασιστικότητα της εταιρείας να εισάγει εμπόδια υλικού που δεν σχετίζονται άμεσα με την απόδοση των συσκευών, φαίνεται πως στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης όλα όσα γνωρίζαμε για τα λειτουργικά συστήματα πρόκειται να αλλάξουν ριζικά.
Συμπέρασμα: Το αναπόφευκτο μέλλον;
Με την τεχνητή νοημοσύνη να προωθείται ως ο νέος σωτήρας της βιομηχανίας υπολογιστών, η συνεχής προσθήκη νέων απαιτήσεων υλικού για την υποστήριξη λειτουργιών που οι περισσότεροι χρήστες δεν έχουν ζητήσει, φαίνεται να είναι αναπόφευκτη.
Το ερώτημα παραμένει: Είμαστε έτοιμοι να αποχαιρετίσουμε λειτουργικούς υπολογιστές μόνο και μόνο επειδή δεν πληρούν αυθαίρετες προδιαγραφές που θέτει η Microsoft; Και πόσο ακόμα θα επιτρέπουμε σε εταιρείες λογισμικού να καθορίζουν τον κύκλο ζωής του υλικού μας;
Όπως επισημαίνει ο Plummer, ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας με την τεχνολογία και να αναρωτηθούμε αν αυτό που μας παρουσιάζεται ως πρόοδος είναι πραγματικά προς όφελός μας ή απλώς μια καλοσχεδιασμένη στρατηγική πωλήσεων.
