Αυτή την εβδομάδα, ακόμα και ο πολύπαθος ΟΣΕ πήρε σειρά για να ακολουθήσει και αυτός το παράδειγμα της ΔΕΗ. Ξαφνικά επιχειρείται να «φυτρώσουν» παντού μικρές ΔΕΗ γύρω μας.
Είχε προηγηθεί πέρυσι το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για τις εταιρείες που υπάγονται στο Υπερταμείο. Περίπου 8 στον αριθμό θα ακολουθήσουν τα βήματα του άλλοτε «βαριδιού» της ελληνικής οικονομίας.
Θα προσπαθήσουν τουλάχιστον, μπας και ξεφύγουν από την κακοδαιμονία που τις διακρίνει. Στη φάση που είμαστε αν μπορούσε ο Πρωθυπουργός να δώσει μια εντολή ώστε όλες οι εταιρείες του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα να γίνουν και αυτές ΔΕΗ, θα το έκανε. Με έναν νόμο και με ένα άρθρο. Ετσι, μπας και αλλάξει τίποτα.
Τι έκανε όμως η διοίκηση της ΔΕΗ και θεωρείται πρότυπο. Εκ των υστέρων λένε όλοι ότι έκανε τα αυτονόητα, αλλά δεν ήταν τόσο εύκολα όσο έγιναν και όσοι τα θεωρούν αυτονόητα υποτιμούν τις αντιστάσεις που εξουδετερώθηκαν.
Εκ πρώτοις ανέλαβε να την τρέξει μια καλή διοίκηση με διεθνή εμπειρία από την αγορά. Κάποιοι ανέλαβαν να τη βρουν και να την πείσουν ότι θα την αφήσουν να κάνει τη δουλειά της, η οποία δεν ήταν έτσι κι αλλιώς καθόλου εύκολη.
Στην αρχή βρήκε εργαζόμενους με την ειδικότητα των οδηγών να έχουν κλειδωμένες υψηλότερες αμοιβές από αυτές που μπορούσε να δώσει σε εξειδικευμένους traders του χρηματιστηρίου ενέργειας. Αρα έπρεπε να εξορθολογήσει τις αμοιβές, αν ήθελε να προσλάβει τους συγκεκριμένους ειδικούς.
Το έκανε χωρίς φασαρία συνολικά για τους νεοπροσληφθέντες. Και άρχισε να αποδίδει. Να στήνονται νέες δομές, που δεν υπήρχαν. Οταν αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη μετοχική αλλαγή με τη διάθεση ενός ακόμα ποσοστού που μέχρι τότε κατείχε το κράτος, που συνοδεύτηκε από μεγάλη αύξηση κεφαλαίου, σχεδόν ταυτόχρονα άλλαξε ο νόμος και επανέφερε ως εταιρεία όχι πλέον του στενού δημόσιου τομέα, τον 13ο και τον 14ο μισθό. Οπότε πέτυχε μηδενικές αντιδράσεις με μια κίνηση που σε άλλες εποχές θα γινόταν «σεισμός».
Με την άλλη κίνηση των μισθών, αφαίρεσε την γκρίνια από το εσωτερικό της εταιρείας ακόμα και για τους παλαιότερους εργαζομένους που ξεβολεύονταν από τις αλλαγές.
Το μεγάλο κατόρθωμα όμως που άλλαξε πίστα τη ΔΕΗ ήταν ότι ξεβολεύτηκαν για τα καλά οι συνδικαλιστές, οι οποίοι έχασαν κάθε δύναμη και κάθε δυνατότητα ανατροπής των αλλαγών που βρίσκονταν σε εξέλιξη.
Εκπαραθυρώθηκαν από όλα σχεδόν τα όργανα και εμβληματικές συνδικαλιστικές φιγούρες, φόβος και τρόμος του παρελθόντος για όλο το πολιτικό σύστημα, πέρασαν στην αποστρατεία. Η εταιρεία εξυγιάνθηκε και έκανε σημαντικές επενδύσεις, που άρχισαν να αποδίδουν, επεκτεινόμενη σε συναφείς κλάδους, οι οποίοι έφεραν ακόμα περισσότερα έσοδα. Δηλαδή μεγαλύτερη ανεξαρτησία, αλλά και καλύτερες υπηρεσίες.
Μπορούν όλα αυτά να γίνουν και στον ΟΣΕ; Δύσκολο. Οι επιλογές που είχε η κυβέρνηση για τον ΟΣΕ δεν ήταν πολλές. Είχε να αντιμετωπίσει ένα βουνό προβλημάτων. Αναξιοκρατία, κομματισμό και πολλά συστήματα μικροσυμφερόντων που όλα μαζί παρέλυαν κάθε λειτουργία του οργανισμού. Το να πει ότι θέλει να τον μετατρέψει σε πετυχημένο παράδειγμα αντίστοιχο της ΔΕΗ, είναι απλά μια κουβέντα. Το πώς θα το πετύχει μια άλλη, πολύ διαφορετική.
Θα χρειαστεί να κάνει πρώτα τη μεγάλη αρχή και να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο που θα ηγηθεί. Στη συνέχεια θα πρέπει να του δώσει τους πόρους και την κάλυψη για να ακυρώσει τις πολλές αντιστάσεις που θα εκδηλωθούν. Με λίγα λόγια, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα…
VIA: https://www.ot.gr
