Επισκόπηση σπόρων χάλυβα – ένα γνωστό αλλά ικανοποιητικό αφιέρωμα

Στο πρόσφατο παρελθόν, έχουμε δει την άνοδο των τίτλων που εμπνέονται έντονα από τους μεγάλους τυχερούς που προσφέρουν έναν ευχάριστο χρόνο χάρη στην υψηλή ποιότητα των εμπειριών τους, γεγονός που καθιστά εύκολο να δούμε την σχεδόν πλήρη έλλειψη καινοτομίας. Ταυτόχρονα, μερικά από αυτά τα παιχνίδια επιτρέπουν στους οπαδούς των ειδών που δεν βλέπουν πολλές εκπροσώπηση σήμερα να βιώσουν περισσότερα από αυτά που αγαπούν. Αυτό είναι ακριβώς αυτό που η καταιγίδα σε ένα χαλύβδινο σπόρο του τσαγιού είναι: ένα πολύ συμπαγές παιχνίδι δράσης-περιπέτειας που φέρνει αμέσως την Uncharted Series και με τη σειρά τους άλλα παιχνίδια που έχουν εμπνευστεί έντονα από αυτό, όπως η σειρά Star Wars Jedi, που προσφέρει μια σταθερή εμπειρία δράσης-περιπέτειας που όλοι οι οπαδοί του είδους θα αρέσουν σίγουρα.

Οι σπόροι χάλυβα τοποθετούνται σε έναν σκοτεινό κόσμο sci-fi που κυριαρχείται από μηχανές όπου η ανθρωπότητα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Μετά από μια σύντομη σειρά ονείρου, όπου ο κύριος χαρακτήρας, η Ζωή, συνομιλεί σύντομα με τον πατέρα της, η νεαρή γυναίκα ξυπνάει σε έναν κόσμο που αισθάνεται όλοι εκτός από τα μάτια της. Και όχι μόνο ο κόσμος γύρω της, καθώς έχει μετατραπεί σε ρομπότ χωρίς καμία εξήγηση. Οι νέες δυνατότητες που το νέο σώμα της παρέχει, ωστόσο, είναι ιδανικές για το ταξίδι που την περιμένει μέσα σε μια εχθρική υπόγεια εγκατάσταση, στο τέλος της οποίας θα βρει την απάντηση που επιδιώκει. Αυτό το ταξίδι δεν θα είναι εύκολο, και μόνο με τη βοήθεια του συντρόφου της Koby και του μυστηριώδους S4VI, που φαίνεται να την καθοδηγεί προς τις απαντήσεις που οδήγησε ο Δρ Archer, η οποία θα μπορούσε να βρει, ότι οι ζωνοί θα μπορέσουν να καταλάβουν τι συνέβη με την ανθρωπότητα, γιατί κάθε μηχανή που συναντά προτίθεται να την σκοτώσει και να συμμετάσχει στην πατέρα της στα γεγονότα που οδήγησαν στην σχεδόν πλήρη έκταση.

Η ιστορία των χαλύβδινων σπόρων αφηγείται χρησιμοποιώντας τόσο τα τυπικά κοψίματα όσο και μια σειρά προαιρετικών αρχείων καταγραφής δεδομένων που κρύβονται μέσα στην υπόγεια εγκατάσταση που παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες για τα γεγονότα που οδήγησαν στην τρέχουσα κατάσταση του κόσμου. Από την άποψη της ανάπτυξης χαρακτήρα, ο κύριος χαρακτήρας Zoe αναπτύσσεται ως επί το πλείστον χρησιμοποιώντας ακολουθίες διαλόγου κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, εκ των οποίων υπάρχουν αρκετές. Η νεαρή γυναίκα συχνά συνομιλεί με το Drone Koby, ο οποίος μιλάει μια γλώσσα που μπορεί να καταλάβει μόνο η Ζωή, ενώ διασχίζει την επιβλητική υπόγεια εγκατάσταση, κάνοντας αυτές τις ακολουθίες να αισθάνονται ότι οι μονόλογοι aloy συχνά ξεκινούν στη σειρά Horizon.

Η σειρά που αναπτύχθηκε από τον Guerrilla έχει προφανώς μια τεράστια επιρροή στους χάλυβα, καθώς οι αποχρώσεις της ιστορίας της Zero Dawn μπορούν εύκολα να εντοπιστούν κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, όπως και εκείνες του Nier Replicant’s, αν και χωρίς το τεράστιο συναισθηματικό αντίκτυπο η πρώτη είσοδος στη σειρά που δημιούργησε ο Yoko Taro. Ακόμα, παρά την αίσθηση ότι ήταν-εκεί-η ιστορία είναι αρκετά διασκεδαστική και παρέχει αρκετό κίνητρο για να συνεχίσει να βυθίζεται βαθύτερα σε αυτόν τον σκοτεινό, κυρίως μηχανικό κόσμο.

Από την άποψη του παιχνιδιού, ο Steel Seed δεν απομακρύνεται πολύ από τα όρια που καθορίζονται από τα κινηματογραφικά παιχνίδια δράσης-περιπέτειας όπως η Uncharted Series ή, πιο στενά, οι Star Wars Jedi: Fallen Order (περισσότερο από τη συνέχεια του), λόγω της σχεδόν πλήρους γραμμικής φύσης της περιπέτειας. Ως εκ τούτου, εκείνοι που έπαιξαν αυτά τα παιχνίδια θα βρουν την εμπειρία μάλλον εξοικειωμένοι, με ένα ισορροπημένο μίγμα μεταξύ των μη ιδιαίτερα προκλητικών ακολουθιών αναρρίχησης/πλατφόρμας, οι οποίες καθίστανται ευκολότερες από τις προεξοχές που επισημαίνονται ορατά και τα σενάρια Stealth και Combat.

Ενώ οι ακολουθίες πλατφόρμας δεν είναι καθόλου προκλητικές, εξακολουθούν να είναι ευχάριστες χάρη στον ποικίλο σχεδιασμό τους, μερικές γωνίες κάμερας επιλογής που παρέχουν εκπληκτική θέα στον μηχανικό κόσμο του παιχνιδιού και την εξαιρετική κινητικότητα της Zoe που την κάνει χαρά να ελέγχει, αν και τα άλματα αισθάνονται λίγο πολύ πλωτά. Η πλατφόρμα είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα από τα ισχυρότερα κοστούμια της εμπειρίας των σπόρων από χάλυβα, καθώς η συντριπτική πλειονότητα των προκλήσεων των διαδρομών είναι καλά μελετημένη και κάποιοι αισθάνονται σαν τα κατάλληλα παζ

Εάν η μετακίνηση και η πλατφόρμα σε σπόρους χάλυβα επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από την Uncharted Series, ο Combat έχει επηρεαστεί από μια σειρά από άλλα παιχνίδια. Πηγαίνοντας από το βίντεο που κυκλοφόρησε πριν από την εκτόξευση του παιχνιδιού, ο χάλυβας μπορεί να αισθάνεται σαν ψυχή, αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Σίγουρα, το είδος που γεννήθηκε από τη σειρά Fromsoftware επηρέασε σίγουρα τη μάχη του Steel Seed με κάποιους τρόπους, αλλά εκτός από τη βαρύ αίσθηση και την ικανότητα να χρησιμοποιούν ελαφρές και βαρύ επιθέσεις, το παιχνίδι από την καταιγίδα σε ένα φλυτζάνι δεν αισθάνεται τίποτα σαν τη σειρά Souls και το είδος που έχει δημιουργήσει. Η έλλειψη μπαρ αντοχής, για παράδειγμα, κάνει την μάχη σε χαλύβδινα σπόρους να αισθάνεται πολύ διαφορετική από την τυπική ψυχή σας, όπως και οι πολλές ικανότητες που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ζωή, συμπεριλαμβανομένης μιας τέλειας αποφυγής που ανταμείβει τους παίκτες με λάτρεις και άλλα πλεονεκτήματα. Η έλλειψη μπαρ αντοχής, ωστόσο, υπογραμμίζει επίσης τι είναι, κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο ζήτημα της μάχης στο παιχνίδι: η έλλειψη βάθους. Με μόνο μερικές εξαιρέσεις, η συντριπτική πλειοψηφία των εχθρών, οι οποίοι περιλαμβάνουν τόσο μακροχρόνιους όσο και μαχητές μάχης, μπορούν να νικήσουν με το να χτυπάνε το κουμπί ελαφριάς επίθεσης, καθιστώντας τους περισσότερους μηχανικούς μάχης λίγο άσκοπο. Κάποιοι εχθροί θα πολεμήσουν και θα αντισταθούν στο να γίνουν κλιμακωτοί από πολλαπλές επιθέσεις, για να είναι σίγουροι, αλλά ακόμα, η μάχη σίγουρα δεν είναι το Fortè του παιχνιδιού.

Το αποδεκτό, αλλά όχι ιδιαίτερα βαθιά, η μάχη αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο είναι ο σπόρος χάλυβα, πρώτα απ ‘όλα, ένα παιχνίδι μυστικότητας. Από αυτή την άποψη, το παιχνίδι παραδίδει μια βασική, αλλά σταθερή, εμπειρία, παρέχοντας τη Ζωή με όλα τα εργαλεία που χρειάζεται για να γλιστρήσει τους εχθρούς που δεν περιγράφονται, τα οποία περιλαμβάνουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν το τοίχους ως κάλυμμα και να πυροβολούν διαφορετικούς τύπους σφαίρας που χρησιμοποιούν το Toby που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προσοχή για να αποσπάσουν τους εχθρούς, τις σιωπηλές κατάπαυσης ενάντια στους εχθρούς, εκμεταλλευόμενοι οτιδήποτε προσφέρει το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ειδικών πεδίων που αποκρύπτονται εντελώς από τους εχθρούς και την παρουσία του. Χάρη σε ένα ποικίλο σχεδιασμό, το Stealth Gameplay παραμένει να εμπλακεί από την αρχή μέχρι το τέλος, αν και η εμπειρία τείνει να σύρει λίγο προς το τέλος. Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο δεν απαιτείται ποτέ μυστικότητα, είναι απολύτως δυνατό να καταπολεμήσουμε πάντα τους εχθρούς, το οποίο είναι μια ωραία πινελιά που δίνει στους παίκτες περισσότερες επιλογές σχετικά με το πώς θέλουν να αντιμετωπίσουν την εκστρατεία.

Ενδεχομένως προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την επανάληψη που αναπόφευκτα εγκαθίσταται σε λίγες ώρες σε χαλύβδινο σπόρο, το παιχνίδι διαθέτει μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη του χαρακτήρα που κάνει επίσης καλή δουλειά της διδασκαλίας των παικτών πώς να χρησιμοποιούν τις πολλές ικανότητες στη διάθεση της Ζωής. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, η Zoe είναι σε θέση να συλλέξει το Glitch, ένα νόμισμα που μοιάζει με σημεία εμπειρίας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ξεκλειδώσει διαφορετικές δεξιότητες διαθέσιμες μέσω τριών διαφορετικών δέντρων δεξιοτήτων. Ωστόσο, για να ξεκλειδώσουν οι δεξιότητες, οι παίκτες θα πρέπει να ολοκληρώσουν κάποιες πολύ απλές προκλήσεις που συχνά περιλαμβάνουν τη χρήση άλλων δεξιοτήτων σωστά, όπως η σάρωση του περιβάλλοντος για την επισήμανση των εχθρών, τη χρήση τέλειων αποφεύγει ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και ούτω καθεξής. Αυτή η οργανική προσέγγιση για την εξέλιξη του χαρακτήρα λειτουργεί εξαιρετικά καλά, καθώς δεν αναγκάζει να λεηλατεί ή οτιδήποτε άλλο που δεν ταιριάζει στη φυσική ροή της περιπέτειας και είναι ένα πολύ καλό χαρακτηριστικό που ελπίζω ότι θα εμφανιστεί σε άλλα παιχνίδια για να μειώσει το ποσό της κουραστικής πολυάσχολης εργασίας που συχνά ανταμείβεται άσχημα.

Τροφοδοσία από το Unreal Engine 5, ο Steel Seed εκμεταλλεύεται πλήρως την τεχνολογία αυλού του κινητήρα για να προσφέρει μια μεγάλη αίσθηση κλίμακας και το είδος του τεχνητού φωτισμού που αναμένεται να δει σε έναν κόσμο από χάλυβα που κατοικούνται από μηχανές, τα οποία φαίνονται εξαιρετικά κατά τη διάρκεια του κανονικού παιχνιδιού αλλά και κατά τη διάρκεια των πολλών κινηματογραφικών ρυθμίσεων των χαρακτηριστικών του παιχνιδιού. Ο προγραμματιστής χρησιμοποίησε επίσης φωτισμό με έναν αρκετά έξυπνο τρόπο για να εφαρμόσει το περίφημο “πράσινο χρώμα” που προορίζεται να καθοδηγήσει τους παίκτες στον επόμενο στόχο τους. Παρόλο που γενικά δεν μου αρέσει αυτό το είδος της διαδρομής, αισθάνομαι ότι ο χάλυβα σπόρων απαιτούσε σίγουρα κάτι τέτοιο, καθώς η πλοήγηση στον κόσμο μπορεί να πάρει λίγο συγκεχυμένη κατά περιόδους, λόγω του σχεδιασμού του. Τα μοντέλα χαρακτήρων είναι πολύ λιγότερο προηγμένα, αλλά κάνουν τη δουλειά τους αρκετά καλά, επίσης χάρη στο έργο Solid animation και ταιριάζουν σωστά στον κόσμο που περιπλανιούνται.

https://www.youtube.com/watch?v=webz1jpyocm

Σε PC, ο Steel Seed προσφέρει πολλές πρόσθετες επιλογές σε σχέση με τις κυκλοφορίες της κονσόλας με υποστήριξη για το NVIDIA DLSS, το AMD FSR 3, το Intel XESS και το UE5 TSR όσον αφορά την αναβάθμιση των λύσεων και τις πολλές επιλογές γραφικών για το tweak, συμπεριλαμβανομένων των μετα-επεξεργασίας των αποτελεσμάτων. Τόσο η NVIDIA DLSS όσο και η AMD FSR υποστηρίζουν επίσης την παραγωγή πλαισίου, με την πρώτη να προσφέρει επίσης παραγωγή πολλαπλών πλαισίων στη σειρά RTX 5000, αν και οι κορυφαίες GPU είναι απίθανο να απαιτήσουν οποιοδήποτε είδος παραγωγής πλαισίου για να χτυπήσει υψηλά ποσοστά καρέ. Στο σύστημά μου (I7-13700F CPU, RTX 4080, 32 GB RAM), το παιχνίδι δεν είχε κανένα πρόβλημα να τρέχει πάνω από 100 fps σε ανάλυση 4Κ με NVIDIA DLSS σε λειτουργία ποιότητας και υψηλής ποιότητας προκαθορισμένη. Μια συνεδρία αναφοράς που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή Chained Towers επιβεβαίωσε τη γενικά σταθερή απόδοση του παιχνιδιού, επιστρέφοντας ένα μέσο FPS 102, με χαμηλό 1% FPS 1%. Όντας ένα γραμμικό παιχνίδι, το Unreal Engine 5 χειρίζεται την εμπειρία καλά, καθώς δεν έχω βιώσει ζητήματα τραύλισμα έξω από μερικούς μικρούς λόξυγκους που δεν είχαν σημαντικό αντίκτυπο.

Ο χάλυβας δεν πρόκειται να κερδίσει βραβεία για την καινοτομία, αλλά ένα παιχνίδι δεν χρειάζεται πάντα να είναι καινοτόμος για να εμπλακεί. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των βασικών χαρακτηριστικών του παιχνιδιού έχουν ήδη δει, όταν συγκεντρώνονται, προσφέρουν μια σταθερή εμπειρία που οι οπαδοί των παιχνιδιών όπως το Uncharted και η σειρά Star Wars Jedi σίγουρα θα απολαύσουν. Απλά μην περιμένετε να βρείτε βαθιά μάχη, προσαρμογή χαρακτήρων ή κάτι πολύ προχωρημένο: το παιχνίδι αφορά το ταξίδι της Ζωής στον μυστηριώδη κόσμο που βρίσκει τον εαυτό της, και κάθε μηχανικός παιχνιδιών είναι στην υπηρεσία αυτής της ιστορίας, για καλύτερα ή χειρότερα.

Έκδοση υπολογιστή δοκιμάστηκε. Κωδικός αναθεώρησης που παρέχεται από τον εκδότη.

8.0

Βαθμολογία WCCFTECH

Σπόρος χάλυβα