Ο Chris Brookes – Smith, 28 ετών, ζούσε με τον φόβο μήπως πεθάνει τρώγοντας ακόμη και το παραμικρό ίχνος φυστικιού.
Πριν από δέκα χρόνια, είχε τη χειρότερη αλλεργική του αντίδραση αφού παρήγγειλε ένα κάρυ σε ένα τοπικό ινδικό φαγητό σε πακέτο. Το τραύμα του έχει μείνει στη μνήμη του.
“Ήξερα ότι είχα πρόβλημα μετά από μια μπουκιά”, λέει στο BBC. “Μέσα σε δευτερόλεπτα υπήρχαν κηλίδες στα χείλη μου. Μέσα σε λίγα λεπτά έκανα εμετό. Ένιωθα τον λαιμό μου να κλείνει, να σχηματίζονται κνίδωση στις μασχάλες μου και μετά σε ολόκληρο το σώμα μου… Το πρόσωπό μου να πρήζεται από το πρήξιμο”.
Η φωνή του σβήνει, γεμάτη συγκίνηση.
“Νόμιζα ότι θα πέθαινα”.
“Έμοιαζα με μαδημένη γαλοπούλα γιατί το δέρμα μου είχε κάνει τόσες φουσκάλες”, λέει ο Κρις.
Αλλά το πιο οδυνηρό ήταν οι κυψέλες – κόκκινα, ανασηκωμένα εξογκώματα στο δέρμα – που ένιωθα “σαν να μου είχαν ρίξει βραστό νερό”.
Η προσπάθεια αποφυγής των φιστικιών, μιας από τις πιο κοινές τροφικές αλλεργίες, ήταν τρόπος ζωής για τον Chris και εκατομμύρια άλλους ενήλικες με σοβαρή αλλεργία. Το φαγητό έξω, οι κοινωνικές εκδηλώσεις και τα ταξίδια στο εξωτερικό είναι όλα γεμάτα άγχος.
Η αλλεργική αντίδραση εμφανίζεται όταν το σώμα αντιδρά στην πρωτεΐνη των φιστικιών, θεωρώντας ότι πρόκειται για απειλή. Προκαλείται ξαφνική απελευθέρωση χημικών ουσιών και τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως πολύ σοβαρά.
Η αλλεργία του Chris ήρθε για πρώτη φορά στο φως όταν ήταν μωρό, όταν εμφάνισε εξάνθημα καθώς η μαμά του έφτιαχνε σάντουιτς με φυστικοβούτυρο.
Κάθε αντίδραση έκτοτε ήταν χειρότερη από την προηγούμενη, πράγμα που σημαίνει ότι έχει συνηθίσει να ζει κάθε μέρα “σε εγρήγορση ελπίζοντας να μην συμβεί τίποτα κακό”.
Δραστηριότητες όπως η έξοδος με φίλους ή το φαγητό σε εστιατόρια, που θα πρέπει να είναι ευχάριστες, μετατρέπονται σε αγχωτικές, δυνητικά απειλητικές για τη ζωή εμπειρίες.
Κλινική μελέτη
Καθώς ο Chris μεγάλωνε, η οικογένειά του ανησυχούσε συνεχώς για αυτόν. Αλλά τότε η μαμά του άκουσε για μια κλινική δοκιμή στο Guy’s and St Thomas’ NHS Foundation Trust και στο King’s College του Λονδίνου που θα άλλαζε τη ζωή του γιου της.
Θα έλεγχε εάν ενήλικες όπως ο Chris με σοβαρές αλλεργίες στα φιστίκια θα μπορούσαν να απευαισθητοποιηθούν εκπαιδεύοντας το σώμα τους να ανέχεται αυτό ακριβώς που θα μπορούσε να το σκοτώσει, ηρεμώντας το ανοσοποιητικό σύστημα όταν συνήθως αντιδρούσε υπερβολικά.
Παρά το γεγονός ότι ήταν “πραγματικά νευρικός”, ο Κρις συμφώνησε να εγγραφεί.
Υπό το άγρυπνο βλέμμα των γιατρών, ο Κρις ξεκίνησε τρώγοντας ένα κλάσμα του χιλιοστόγραμμου σκόνης φιστικιού αναμεμειγμένο με γιαούρτι. Κατά τη διάρκεια πολλών μηνών, η ποσότητα του φιστικιού αυξήθηκε σταδιακά, με αποτέλεσμα ο Κρις να τρώει κλάσματα ξηρών καρπών και, τέλος, ολόκληρους ξηρούς καρπούς.
Μέχρι το τέλος της εννιάμηνης μελέτης, 14 από τους 21 ασθενείς μπορούσαν να φάνε το ισοδύναμο πέντε φιστικιών χωρίς να έχουν αλλεργικές αντιδράσεις.
Στοματική ανοσοθεραπεία
Ο καθηγητής Stephen Till, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, λέει ότι η θεραπεία “έχει τη δυνατότητα να έχει πραγματικό αντίκτυπο στη ζωή των ασθενών”.
Η μέθοδος – που ονομάζεται στοματική ανοσοθεραπεία – έχει ήδη αποδειχθεί ότι λειτουργεί για τις αλλεργίες στη γύρη, τη σφήκα και τα τσιμπήματα μέλισσας.
Χρησιμοποιείται μόνο σε τροφικές αλλεργίες τα τελευταία 20 χρόνια, και κυρίως σε παιδιά των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα εξακολουθεί να αναπτύσσεται. Οι αλλεργίες των ενηλίκων πιστεύεται ότι είναι πιο δύσκολο να μετατοπιστούν.
Η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Allergy, δείχνει ότι οι ενήλικες με σοβαρές αλλεργίες μπορούν να αυξήσουν την ποσότητα των φιστικιών που μπορούν να ανεχθούν κατά 100 φορές.
Ο Chris, που ζει στο Northamptonshire, δεν είχε ιδέα πώς θα αντιδρούσε ακόμη και στο παραμικρό ίχνος φυστικιού. Η αύξηση αυτής της δόσης – πρόθυμα – κάθε μέρα ήταν κάτι που δεν μπορούσε να φανταστεί.
Οι ειδικοί τονίζουν, ωστόσο, ότι κανείς δεν πρέπει να το δοκιμάσει στο σπίτι μόνος του, λόγω του κινδύνου εμφάνισης σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης.
‘Υπέροχο συναίσθημα’
Δεν απευαισθητοποιήθηκαν όλοι όσοι δοκίμασαν τη θεραπεία και μεγαλύτερες δοκιμές σε περισσότερους ανθρώπους θα πρέπει να βρουν γιατί συμβαίνει αυτό.
“Για μερικούς ανθρώπους, υπήρξαν αντιδράσεις και έπρεπε να επιβραδύνουμε ή να κάνουμε ένα βήμα πίσω”, εξηγεί ο καθηγητής Τιλ. “Αλλά, το μήνυμα είναι ότι μπορείτε να απευαισθητοποιήσετε τους ενήλικες στα φιστίκια – και θα πρέπει να δοθεί περισσότερη έμφαση στους ενήλικες στο μέλλον”.
Το να μπορείς να τρως με ασφάλεια τα φιστίκια είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή όσων συμμετείχαν, λένε οι ερευνητές. Τους έδωσε ελευθερία να ταξιδεύουν, μείωσε το άγχος τους όταν τρώνε έξω και αφαίρεσε το φόβο τους για το φαγητό.
“Είναι υπέροχο συναίσθημα”, λέει ο Κρις. “Δεν φοβάμαι πια να πεθάνω”.
Πηγές:
BBC
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Η αναιμία στην εγκυμοσύνη αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών ελαττωμάτων στα παιδιά [μελέτη/
Σύστημα βαθμολόγησης μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή μη αναγκαίων επεμβάσεων για φραγμένες αρτηρίες
Γεωργιάδης: Είμαστε λαός με πολύ υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας στην Ευρώπη
VIA: iatronet.gr
