Εάν λάβετε δηλητηρίαση από τρόφιμα μετά την κατανάλωση αυγών, υπάρχει μια καλή πιθανότητα να χρειαστεί λίγο πριν μπορέσετε να χειριστείτε τη σκέψη να φάτε ξανά μια ωραία πικάντικη ομελέτα. Αυτή η αποστροφή των τροφίμων μπορεί να είναι πραγματικά ισχυρή. Τώρα, μια ομάδα νευροεπιστημόνων που μελετούν ποντίκια έχουν βρει τον ακριβή “κόμβο μνήμης” στον εγκέφαλό τους που είναι υπεύθυνη για αυτή την αντίδραση. Τα ευρήματα είναι λεπτομερή σε ένα Μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 2 Απριλίου στο περιοδικό Φύση και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μελλοντικές κλινικές θεραπείες.
«Μάθηση» εναντίον της καθυστέρησης «γεύματος-γάμου»
Αντί να μαθαίνεις μέσω επαναλαμβανόμενων δοκιμών και σφαλμάτων ή εμπειριών, Μάθηση ενός πυροβολισμού είναι όταν μια μόνο εμπειρία δημιουργεί μια διαρκή μνήμη στον εγκέφαλο. Συνήθως συνδέεται με τραυματικά γεγονότα που οδηγούν Άγχος, μετατραυματική διαταραχή άγχους (PTSD) και ψύχωση.
Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί με μια εμπειρία τροφικής δηλητηρίασης και είναι πολύ συνηθισμένο. Το CDC εκτιμά ότι η τροφική δηλητηρίαση αρρωσταίνει 48 εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες Κάθε χρόνο.
“Δεν είχα δηλητηρίαση από τρόφιμα σε λίγο, αλλά τώρα κάθε φορά που μιλάω με ανθρώπους στις συναντήσεις, ακούω όλα για τις εμπειρίες τροφικής δηλητηρίασης”, ο Christopher Zimmerman, συν-συγγραφέας της μελέτης και επικεφαλής μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Neuroscience Princeton (PNI) στο Πανεπιστήμιο του Princeton, είπε σε δήλωση.
Ενώ αυτό το είδος της εκμάθησης ενός πυροβολισμού είναι κοινό με την τροφική δηλητηρίαση-και κάνει λογική λογική- χάσμα χρόνου Οι εμπλεκόμενοι έχουν αμηχανία επιστήμονες. Σε αντίθεση με το να αγγίζουμε κάτι ζεστό και να αισθάνεσαι άμεσος πόνος, η δηλητηρίαση από τα τρόφιμα περιλαμβάνει σημαντική καθυστέρηση μεταξύ του πότε τρώγεται τα μολυσμένα τρόφιμα και αρρωσταίνεται. Ο Zimmerman καλεί αυτή την καθυστέρηση “γεύματος προς μαμάδα”.
Πίνοντας το Kool-Aid
Για ένα πλησιέστερα Στους μηχανισμούς του εγκεφάλου πίσω από την αποφυγή ορισμένων αηδιαστικών τροφίμων, ο Zimmerman στράφηκε σε ένα στοιχείο που μπορεί να κάθεται στο ντουλάπι της κουζίνας σας-κεφάλαιο Kool-Aid. Τα εργαστηριακά ποντίκια δεν είχαν ποτέ αυτή τη συγκεκριμένη γεύση και τους ζητήθηκε να το δοκιμάσουν.
“Είναι ένα καλύτερο μοντέλο για το πώς μαθαίνουμε πραγματικά”, δήλωσε ο Zimmerman. “Κανονικά, οι επιστήμονες στον τομέα θα χρησιμοποιήσουν μόνο τη ζάχαρη, αλλά αυτό δεν είναι μια κανονική γεύση που θα συναντήσατε σε ένα γεύμα. Το Kool-Aid, ενώ δεν είναι ακόμα τυπικό, είναι λίγο πιο κοντά, αφού έχει περισσότερες διαστάσεις στο προφίλ γεύσης του”.
Τα ποντίκια τελικά έμαθαν ότι η θλίψη της μύτης τους σε μια ειδική περιοχή του κλουβιού τους θα έδινε μια σταγόνα Kool-Aid. Τριάντα λεπτά μετά την πρώτη τους γεύση, τα ποντίκια έλαβαν ένα εφάπαξ ένεση που προκάλεσε προσωρινή ασθένεια που μοιάζει με δηλητηρίαση από τρόφιμα.
Όταν τα ποντίκια προσφέρθηκαν μια επιλογή δύο ημέρες αργότερα, τα ποντίκια απέφυγαν έντονα το πορφυρό ποτό και προτιμούσαν καθαρό νερό.
[ Related: Scientists finally figured out why tomatoes don’t kill you. ]
Στην κεντρική αμυγδαλή
Αυτό που έμεινε στο Zimmerman και ο συν-συγγραφέας και ο νευροεπιστήμονας του Princeton Ilana Witten βρίσκεται στον εγκέφαλο που βρίσκεται αυτή η ένωση χυμών/ασθένειας: το κεντρική αμυγδαλή. Αυτή η μικρή ομάδα κυττάρων προς τον πυθμένα του εγκεφάλου εμπλέκεται συγκίνηση και μάθηση φόβου. Επεξεργάζεται επίσης πολλές πληροφορίες από το περιβάλλον μας, συμπεριλαμβανομένης της μυρωδιάς και της γεύσης.
“Αν κοιτάξετε ολόκληρο τον εγκέφαλο, όπου εκπροσωπούνται καινούργιες και γνωστές γεύσεις, η αμυγδαλή αποδεικνύεται ότι είναι ένα πραγματικά ενδιαφέρον μέρος επειδή είναι κατά προτίμηση ενεργοποιημένη από νέες γεύσεις σε κάθε στάδιο της μάθησης”, δήλωσε ο Zimmerman. “Είναι ενεργό όταν το ποντίκι πίνει, όταν το ποντίκι αισθάνεται άρρωστος αργότερα, και στη συνέχεια, όταν το ποντίκι ανακτά αυτή την αρνητική μνήμη ημέρες αργότερα.”
Σύμφωνα με την ομάδααυτά τα αποτελέσματα δείχνουν πόσο κρίσιμη είναι η κεντρική αμυγδαλή σε κάθε βήμα κατά μήκος του δρόμου της μάθησης.
Στη συνέχεια εντοπίστηκαν πώς τα σήματα ασθένειας από το έντερο φτάνουν στον εγκέφαλο. Χρησιμοποιώντας συμβουλές από προηγούμενη έρευνα, εντόπισαν εξειδικευμένα κύτταρα οπίσθιου εγκεφάλου που έχουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που ονομάζεται Πεπτίδιο που σχετίζεται με γονίδια καλσιτονίνης (CGRP) και συνδέεται άμεσα με την κεντρική αμυγδαλή. Η διέγερση αυτών των κυττάρων 30 λεπτά μετά την εμπειρία του Kool-Aid του ποντικιού αναδημιουργούσε την ίδια αποστροφή με την πραγματική τροφική δηλητηρίαση. Το αίσθημα άρρωστων προκάλεσε επίσης τους νευρώνες που ενεργοποιούνται με το Kool-Aid να επανενεργοποιηθούν.
“Ήταν σαν να σκέφτονταν τα ποντίκια και να θυμούνται την προηγούμενη εμπειρία που τους προκάλεσε αργότερα να αισθάνονται άρρωστοι” Ο Witten είπε σε δήλωση. “Ήταν πολύ δροσερό να δούμε αυτό το ξεδιπλώνεται στο επίπεδο των μεμονωμένων νευρώνων.”
Ανακάλυψη μνήμης μόχλευσης
Η ομάδα υποπτεύεται ότι οι νέες γεύσεις μπορούν να “επισημάνουν” ορισμένα κύτταρα του εγκεφάλου για να παραμείνουν ευαίσθητα στα σήματα ασθένειας για ώρες μετά το φαγητό. Αυτή η ετικέτα επιτρέπει σε αυτά τα κύτταρα να επανενεργοποιηθούν ειδικά με ασθένεια και να συνδέουν μια αιτία και αποτέλεσμα παρά την χρονική καθυστέρηση.
Σύμφωνα με την ομάδααυτός ο τύπος έρευνας ανοίγει νέους τρόπους κατανόησης του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλος σχηματίζει συνδέσεις μεταξύ μιας ποικιλίας μακρινών γεγονότων.
“Συχνά, όταν μαθαίνουμε στον πραγματικό κόσμο, υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση μεταξύ οποιασδήποτε επιλογής που έχουμε κάνει και του αποτελέσματος, αλλά αυτό δεν μελετάται τυπικά στο εργαστήριο, οπότε δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά τους νευρικούς μηχανισμούς που υποστηρίζουν αυτό το είδος μακράς καθυστέρησης μάθησης”, δήλωσε ο Zimmerman. “Η ελπίδα μας είναι ότι αυτά τα ευρήματα θα παράσχουν ένα πλαίσιο για να σκεφτούμε πώς ο εγκέφαλος μπορεί να εκμεταλλευτεί την ανάκληση μνήμης για την επίλυση αυτού του προβλήματος μάθησης σε άλλες καταστάσεις”.
VIA: popsci.com
