Οι ερευνητές έχουν βρει έναν ακόμη πιθανό συνεισφέροντα στην αυξανόμενη ποσότητα μικροπλαστικών που βρέθηκαν στο σώμα μας: κόμμι. Σύμφωνα με μια πιλοτική μελέτη που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του Η άνοιξη της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείαςένα μοναδικό κομμάτι τσίχλας είναι πιθανό να απελευθερώσει εκατοντάδες σωματίδια πολυμερούς στο στόμα μας. Και ενώ ένα μέρος από αυτά είναι πιθανό να καταναλωθεί από το μάσημα, η ακατάλληλη πετάξτε το κόμμι σας μπορεί επίσης να προσθέσει στο μικροπλαστικό πρόβλημα του περιβάλλοντος.
Οι εμπειρογνώμονες που προηγουμένως εκτιμάται ότι οι άνθρωποι τρώνε δεκάδες χιλιάδες μικροπλαστικά σωματίδια που κυμαίνονται μεταξύ 1 μικρομέτρων και 5 χιλιοστών σε ολόκληρο το χρόνο. Πολλά από αυτά προέρχονται από πλαστικές συσκευασίες και επικαλύψεις, καθώς και μικροσκοπικά πολυμερή που τρίβονται σε τρόφιμα και σε ποτά. Αλλά ενώ ένα μόνο ραβδί τσίχλα μπορεί να είναι μικρό, ο μέσος καταναλωτής των ούλων Μασάει 160-180 ραβδιά ετησίως. Πρόσφατα, μια ομάδα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Λος Άντζελες (UCLA) ο καθηγητής Sanjay Mohanty αναρωτιόταν πόσο μικροπλαστικά μπορεί να προέρχεται από τη συνήθεια.
Για να αποκτήσουν μια αρχική κατανόηση της κατάστασης, ζήτησαν από έναν εθελοντή να δοκιμάσει 10 μάρκες εμπορικά διαθέσιμων κόμμεων – πέντε με συνθετικά πρόσθετα και πέντε με μόνο φυσικά συστατικά. Ενώ οι μελλοντικές μελέτες μπορούν να απασχολούν πολλούς περισσότερους συμμετέχοντες, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε ένα άτομο για να περιορίσουν τις παραλλαγές στα πρότυπα μάσησης και στο σάλιο.
Ο εθελοντής προχώρησε στη συνέχεια να μασήσει. Πολλά.
Επτά κομμάτια κάθε μάρκας τσίχλας είχαν διαδοχθεί διαδοχικά από τον συμμετέχοντα για τέσσερα λεπτά την ώρα. Οι ερευνητές συνέλεξαν στη συνέχεια δείγματα σάλιου κάθε 30 δευτερόλεπτα, μαζί με ένα δείγμα που ελήφθη μετά το ξεπλύνοντας το στόμα τους με καθαρό νερό. Αυτά συνδυάστηκαν στη συνέχεια σε ένα μόνο, μεγαλύτερο δείγμα. Σε ένα δεύτερο γύρο, το άτομο παρήγαγε δείγματα σάλιου σε διάφορα διαστήματα πάνω από 20 λεπτά για να δει πόσο μικροπλαστικό περιέχονταν σε ένα μόνο ραβδί κάθε κόμμι. Από εκεί, τα μικροπλαστικά μετρήθηκαν μετά την χρώση τους κόκκινο, καθώς και αναλύθηκαν για σύνθεση χρησιμοποιώντας φασματοσκοπία υπέρυθρης μετασχηματισμού Fourier.
“Η αρχική μας υπόθεση ήταν ότι τα συνθετικά ούλα θα είχαν πολύ περισσότερα μικροπλάσματα επειδή η βάση είναι ένας τύπος πλαστικού”, Lisa Lowe, ο συν-κολακευτικός της μελέτης και ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο εργαστήριο του Mohanty, Εξηγείται σε δήλωση. (Ναι, ορισμένοι τύποι συνθετικών ούλων περιέχουν πολυμερή με βάση το πετρέλαιο.)
Αλλά αν νομίζετε ότι η μετάβαση σε μια φυσική μάρκα είναι καλύτερη για εσάς, σκεφτείτε ξανά.
“Παραδόξως, τόσο τα συνθετικά όσο και τα φυσικά ούλα είχαν παρόμοιες ποσότητες μικροπλαστικών που απελευθερώθηκαν όταν τα μασώσαμε”, πρόσθεσε ο Lowe.
Τα περισσότερα από τα ούλα της μελέτης έριξαν την πλειονότητα των μικροπλαστικών της κατά τη διάρκεια των πρώτων δύο λεπτών μάσησης. Αλλά ενώ το σάλιο συλλέγει πολλά από αυτά, η ομάδα ανακάλυψε ότι είναι στην πραγματικότητα τα δόντια σας που είναι κυρίως υπεύθυνα για την απομάκρυνση των σωματιδίων. Περίπου το 94 τοις εκατό του πλαστικού που μετρήθηκε έπεσε από το όγδοο λεπτό. Γνωρίζοντας αυτό, ο Lowe συνιστά να μασάει ένα κομμάτι τσίχλας όσο το δυνατόν περισσότερο πριν προχωρήσουμε στο επόμενο ραβδί.
Οι τελικές επιφάνειες δείχνουν ότι οι μάσες μπορούν να αναμένουν κατά μέσο όρο τουλάχιστον 100 μικροπλαστικά ανά γραμμάριο ούλων, αν και ο αριθμός αυτός μπορεί να αυξήσει μέχρι 600 σωματίδια ανά γραμμάριο. Παρεμβάνοντας αυτό το περαιτέρω, ένα κομμάτι τσίχλας 2-6 γραμμάρια μπορεί να απελευθερώσει έως και 3.000 μικροπλάσματα. Πολλαπλασιάστε αυτό με τη μέση ποσότητα τσίχλας ετησίως, ότι θα μπορούσατε να εξετάζετε περίπου 30.000 μικροπλάσματα που καταναλώνονται κάθε χρόνο. Και δεδομένου ότι οι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι οι άνθρωποι ήδη τρώνε ετησίως δεκάδες χιλιάδες σωματίδια, αυτό σημαίνει ότι οι τακτικοί τσίχλες μπορούν να λάβουν μια μεγάλη εισροή ανεπιθύμητων πολυμερών χάρη στις αγαπημένες τους μάρκες.
Δυστυχώς, η συνολική ποσότητα των μικροπλαστικών από το κόμμι είναι πιθανότατα πολύ μεγαλύτερη. Δεδομένου του διαθέσιμου εξοπλισμού της ομάδας, η καταμέτρηση περιοριζόταν σε σωματίδια που μετρώντας τουλάχιστον 20 μικρομετρικά σε ολόκληρο το επίπεδο-και πολλά μικροπλαστικά είναι πολύ μικρότερα από αυτά.
“Ο στόχος μας δεν είναι να ανησυχούμε για κανέναν”, δήλωσε ο Mohanty. “Αλλά γνωρίζουμε ότι είμαστε εκτεθειμένοι σε πλαστικά στην καθημερινή ζωή, και αυτό θέλαμε να εξετάσουμε εδώ”.
Αλλά αν πρόκειται να συνεχίσετε να μασάτε, οι ερευνητές πήραν επίσης το χρόνο να υπενθυμίσουν σε όλους να απορρίψουν σωστά το καλά πλαστικοποιημένο κόμμι τους.
“Το πλαστικό που απελευθερώνεται στο σάλιο είναι ένα μικρό κλάσμα του πλαστικού που βρίσκεται στην κόμμι”, προειδοποίησε ο Mohanty. “Έτσι, να είστε προσεκτικοί για το περιβάλλον και μην το πετάξετε έξω ή να το κολλήσετε σε ένα τοίχωμα.”
VIA: popsci.com
