Δεν υπάρχει κάτι πιο διασκεδαστικό από το να χαλαρώνεις παίζοντας video games, πόσο μάλλον όταν το κάνεις με παρέα σε co-op modes. Η Hazelight Studios έχει πιάσει ακριβώς αυτό το νόημα και την ιδέα ότι τα video games θα μπορούσαν να είναι για όλα τα είδη και επίπεδα παικτών και για ακόμη μια φορά καταφέρνει να παραδώσει ένα εξαιρετικό παιχνίδι, μετά το “Game of the Year”, “It Takes Two”, με ένα πραγματικά μοναδικό project.
Το Split Fiction είναι η ιστορία δύο νεαρών και ανερχόμενων συγγραφέων, της Zoe και της Mio, που παρασύρονται σε μια μυστηριώδη εταιρεία τεχνολογίας με την προοπτική να εκδοθούν τελικά. Αυτό που δεν υπολόγιζαν, ωστόσο, ήταν ότι η εταιρεία θέλει να αφαιρέσει από το μυαλό τους κάθε ιστορία που έχουν ποτέ σκεφτεί – ακόμα και αν είναι ημιτελής. Όταν η Mio καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά μπαίνει καταλάθος στο μηχάνημα που είναι συνδεδεμένη η Zoe, οι δυο τους αναγκάζονται να συνεργαστούν για να δραπετεύσουν και να σταματήσουν την εταιρεία. Η Zoe και η Mio καταλήγουν να πολεμάνε μέσα στις ιστορίες τους, ενώ την ιδία στιγμή προσπαθούν να συνηθίσουν η μία την άλλη.
Η ιδέα της ιστορίας είναι πολύ, αλλά λειτουργική. Οι δύο ηρωίδες -με ξεκάθαρα αντίθετες προσωπικότητες και στάσεις ζωής- είναι εκεί όχι μόνο για να τις διαχειριστεί ο παίκτης και να ξεφύγει, αλλά με στόχο να παρουσιαστεί πως, παρά την διαφορετικότητα μας, οι ιστορίες είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μας που μας βοηθάνε να αντεπεξέλθουμε και επεξεργαστούμε τα προβλήματα του πραγματικού κόσμου. Είναι ένα πανέμορφο μήνυμα, που πολλές φορές ξεχνιέται πίσω από το πλήθος του υλικού που κυκλοφορεί σε όλα τα μέσα διασκέδασης, την διαρκή κατανάλωση που κάνουμε, τις διαμάχες στα social media και το κυνήγι των εταιρειών προς το κέρδος. Και είναι υπέροχο πως το Split Fiction σου θυμίζει την σημαντικότητα τους μέσα από την “απλότητα” του. Παρόλα αυτά, αξίζει να ειπωθεί ότι το background και η εξέλιξη των δύο κοριτσιών είναι τόσο εμφανής από την αρχή που πολλές φορές τα cutscenes με τις συζητήσεις του φρενάρουν απότομα, βγάζοντας τον παίκτη λίγο από το mood, που βρίσκεται στην διαρκή ένταση και εναλλαγή των διαφορετικών levels.
Το Split Fiction είναι εύκολο σε όλες τις πτυχές του. Είναι εύκολο να το μάθει κάποιος, με μερικά βασικά κουμπιά που κάνουν το ίδιο πράγμα σε όλο το παιχνίδι, δεν έχει περίεργα combos και υπάρχουν πολύ συχνά ενδείξεις στην οθόνη που σου λένε τι να κάνεις/πατήσεις. Το platforming είναι επίσης αρκετά basic – τρέχεις, πηδάς, κρεμιέσαι από διάφορα πράγματα, οι μάχες είναι ενός τίμιου επιπέδου χωρίς να τιμωρούν τον παίκτη και τα checkpoints θανάτων είναι τόσο πολλά και συχνά που νιώθεις μια διαρκή ασφάλεια και ηρεμία όσο παίζεις. Αν είσαι με παρέα κάποιον πιο έμπειρο παίκτη τότε υπάρχει και μια συνεχόμενη έξτρα βοήθεια που μπορεί να καλύψει κενά ή να κατευθύνει, ίσως κάποια πιο δύσκολα σημεία. Είναι όμως πραγματικά ελάχιστες οι φορές που κάποιος θα μπορούσε να κολλήσει σε ένα σημείο, αφού ακόμα κι αν πεθάνεις, αν ο άλλος παίκτης είναι αρκετά πιο μπροστά θα σε τραβήξει το παιχνίδι αυτόματα στο δικό του σημείο. Κάπως έτσι το παιχνίδι γίνεται απίστευτα προσιτό σε νέους παίκτες, το οποίο το κάνει τέλειο γιατί μπορείς να παίξεις με όποιον θες!
Γιατί όμως ένας πιο έμπειρος παίκτης να παίξει κάτι που φαινομενικά είναι τόσο απλό και δεν φέρει σοβαρές προκλήσεις; Γιατί το leveling του είναι πραγματικά μοναδικό και είναι φουλ fun. Το Split Fiction αλλάζει κάθε στιγμή του. Αλλάζει η οπτική του παίκτη, αλλάζει από 3D σε 2D, αλλάζει από fantasy σε sci-fi, αλλάζει το look και το style, προσφέρει συνέχεια διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης και δυνάμεις, δεν χάνει ποτέ ταχύτητα. Αλλάζει τόσο πολύ συνέχεια, που είναι αδύνατον να βαρεθείς να παίζεις γιατί δεν γνωρίζεις τι θα έρθει στην συνέχεια και συγχρόνως είναι αρκετά συνεκτικό ώστε να μην νιώθεις χαμένος. Είναι επίσης ισορροπημένο μεταξύ το τι κάνουν οι παίκτες – κάποιες στιγμές παίζετε πιο μόνοι σας, κάποιες συνεργάζεστε και κάποια στάνταρ πράγματα γίνονται εναλλάξ (πχ την μία οδηγεί ο ένας, την μία ο άλλος, κοκ). Έχει άπλετα easter eggs από άλλα παιχνίδια και την ποπ κουλτούρα, ενώ τα Side Stories (μικρά levels από ημιτελής ιστορίες των Mio και Zoe) είναι ότι πιο random θα δείτε αφού περιλαμβάνουν από αστείες φάσεις που είστε γουρούνια, σε αγώνες ταχυτήτων σε πολέμους με οδοντιάτρους. Το αποκορύφωμα έρχεται στο τελευταίο Act της ιστορίας, που αλλάζει τελείως όλο το παιχνίδι ξανά (!!) και παίζεις σε αρκετά mindfuck πίστες που δεν θες να τελειώσει ποτέ.
Αν και κατανοώ πως το παιχνίδι μπορεί να φαίνεται πολύ mid για πιο έμπειρους παίκτες, αν θέλατε ποτέ να παίξετε πιο casual με φίλους σας, την κοπέλα σας ή το αδερφάκι σας και απλά να περάσετε καλά, είναι η τέλεια επιλογή. Το παιχνίδι κοστίζει κοντά στα 50 ευρώ (ανάλογα από πού θα το αγοράσετε) και αρκεί να έχετε ένα copy, οπότε μπορείτε να μοιραστείτε την αγορά του. Ο δεύτερος παίκτης δεν χρειάζεται να το έχει. Για την ακρίβεια δεν χρειάζεται να έχει ούτε δική του κονσόλα ή PC (να τονιστεί πως είναι cross platform), αφού μπορεί να παιχτεί σε local co-op από τον καναπέ σας.
Το review βασίστηκε στη ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Bandai Namco Hellas.
Το Split Fiction είναι το τέλειο co-op παιχνίδι για να περάσετε καλά και να διασκεδάσετε και γελάσετε παίζοντας. Είναι αρκετά απλό ώστε να είναι προσιτό σε όλα τα επίπεδα παικτών, αλλά αρκετά έξυπνο ώστε να μην βαρεθείτε. Η τιμή του και η δυνατότητα να παίξετε δύο άτομα με ένα copy το κάνουν επίσης καλή επιλογή οικονομικά. Η ιστορία του είναι πανέμορφη παρά την απλότητα της και ακόμα όταν (ίσως) κουράζει λίγο γιατί είναι προβλέψιμη, η ένταση και διαρκή κίνηση του gameplay σας κρατάνε κολλημένο.
VIA: ign.com
