Θεωρείται μια από τις χειρότερες μεθόδους εκτέλεσης στην ιστορία, αλλά τι ακριβώς είναι ο « ματωμένος αετός» των Βίκινγκ και ήταν πραγματικά αληθινός;
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιοφυΐα για να συμπεράνει ότι τα μεσαιωνικά βασανιστήρια δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικά και, όπως υποδηλώνει το όνομα, ο «ματωμένος αετός» είναι ένας πολύ άσχημος τρόπος.
Ο «ματωμένος αετός» εμφανίζεται για πρώτη φορά στη σκανδιναβική σκαλδική ποίηση και αναφέρεται ως μια τελετουργική εκτέλεση κατά την διάρκεια της οποίες «ανοίγει» η πλάτη μίας άτυχης ψυχής και τα πλευρά της τραβιούνται προς τα έξω και προς τα πάνω για να μοιάζουν με φτερά. Μάλιστα έβγαζαν και τους πνεύμονες των καταδικασθέντων
Δεδομένης της υπερβολικής αιματηρής μεθόδου εκτέλεσης, έχει εμφανιστεί στην ποπ κουλτούρα με διάφορες μορφές όλα αυτά τα χρόνια.
Ο «Ματωμένος αετός» στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα και στον κινηματογράφο
Στη σειρά ιστορίας Βίκινγκς, οι γιοι του Ράγκναρ Λόθμπροκ εκδικούνται περίφημα τον πατέρα τους σκοτώνοντας τον δολοφόνο του, τον βασιλιά Aelle, με μια τέτοια μέθοδο.
Η ταινία τρόμου Midsommar του Άρι Άστερ το 2019 περιλαμβάνει επίσης τον «ματωμένος αετός», με έναν από τους χαρακτήρες να βρίσκει το τέλος του με αυτόν τον αποτρόπαιο τρόπο.
Υπήρχε πράγματι ο ματωμένος αετός ως μέθοδος εκτέλεσης;
Eφαρμόστηκε όμως ποτέ στην πραγματικότητα, ο «ματωμένος αετός» ή ήταν απλώς μια υπερβολή που ονειρεύτηκαν οι Σκανδιναβοί ποιητές μετά τη μεταστροφή στον Χριστιανισμό;
Ο ματωμένος αετός εμφανίζεται μόνο δύο φορές στα ισλανδικά έπη, ενώ το Smithsonian προσθέτει ότι το τελετουργικό αναφέρεται σε εννέα ιστορικές αναφορές γραμμένες τόσο στα παλαιά σκανδιναβικά όσο και στα λατινικά.
Σε κάθε αφήγηση ο καταδικασμένος αιχμαλωτίζεται στη μάχη και η εκτέλεσή του έρχεται ως αντίποινα για τη δολοφονία ενός πατέρα. Οι περιγραφές του για το πώς ακριβώς γίνεται το βασανιστήριο ποικίλλουν, αλλά τόσο το Orkneyinga όσο και το Heimskringla απεικονίζουν την εκτέλεση σε όλο της το βίαιο μεγαλείο, ενώ άλλες αφηγήσεις αναφέρονται αόριστα σε έναν αετό που «σκαλίζεται» στην πλάτη.
Ωστόσο, ισχυρές αποδείξεις για αυτήν την ιδιαίτερα τρομαχτική μέθοδο εκτέλεσης είναι ελάχιστες.
Ανθρώπινα λείψανα που ταιριάζουν με την περιγραφή δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουμε καμία οριστική αρχαιολογική απόδειξη για τη μέθοδο. Ωστόσο μια πρόσφατη εργασία που δημοσιεύτηκε από το ακαδημαϊκό περιοδικό Speculum καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος από τη συγκεκριμένη μέθοδο είναι ανατομικά πιθανός.
Μιλώντας για τα ευρήματα, ο Δρ Luke John Murphy του Πανεπιστημίου της Ισλανδίας είπε:
«Η συνεργασία με τους ανατόμους σε αυτό το έργο ήταν συναρπαστική. Έδωσαν μια εντελώς νέα προοπτική σε μερικά πολύ παλιά ερωτήματα και μας άφησαν να αντιμετωπίσουμε τον -αετό- με έναν νέο τρόπο, ο οποίος έδωσε κάθε είδους συναρπαστικά αποτελέσματα».
Ο Δρ Μόντε Γκέιτς, συν-επικεφαλής συγγραφέας από το Πανεπιστήμιο Keele πρόσθεσε:
«Το διεπιστημονικό ήθος της εργασίας μας επέτρεψε να κοιτάξουμε όχι μόνο τον αετό του αίματος από την οπτική ενός ανατόμου για το -πώς;- αλλά και την κοινωνικοπολιτισμική προοπτική του -γιατί;-».
Εν τω μεταξύ, ο ιστορικός του Πανεπιστημίου του Τενεσί Μάθιου Γκίλις υποστήριξε στο Smithsonian πώς ο αετός μπορεί να ήταν ένα κομμάτι της χριστιανικής φαντασίας, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να τρομάξει «το κοινό τους να επιστρέψει στον Θεό».
Ήταν, λοιπόν, ο ματωμένος αετός μια πραγματική μέθοδος βασανιστηρίων και εκτελέσεων; Μπορεί να μη μάθουμε ποτέ, αλλά σίγουρα αποκαλύπτει τα πιο σκοτεινά βάθη της φαντασίας της ανθρωπότητας.
VIA: FoxReport.gr
