Το event απευθυνόταν στο ευρύ κοινό και ως εκ τούτου ο χρόνος αλλά και η ελευθερία κινήσεων που είχα ήταν αμφότερα περιορισμένα, όμως ένα τετράωρο ήταν αρκετό για να διαμορφώσω μία πρώτη εικόνα για την κονσόλα, κάποιους από τους τίτλους της, την εμπειρία που προσφέρει και το κατά πόσο τα όσα προσφέρει δικαιολογούν την αγορά της.
Σχεδιασμός – Αίσθηση
Το Nintendo Switch 2 είναι μεγαλύτερο σε σχέση με τον προκάτοχό του αλλά όχι τόσο που να γίνεται δύσχρηστο ή δύσκολο στη μεταφορά. Κοιτώντας κάποιος τις διαστάσεις του (27,2 x 11,6 x 1,39 εκατ. έναντι 17,3 x 10,2 x 1,4 εκατ. που είχε το πρώτο Switch) ενδεχομένως να απορεί, όμως η αίσθηση που αφήνει στο χέρι δεν είναι σε καμία περίπτωση άβολη – κι ας έχει σχεδόν διπλασιαστεί το βάρος του. Τα Joy-Con 2 πλέον ασφαλίζουν μαγνητικά και για την αφαίρεσή τους απαιτείται η χρήση μηχανισμού που γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Πρακτικά δηλαδή είναι αδύνατον να αφαιρέσετε κατά λάθος ένα εκ των δύο ενώ παίζετε.
Η οθόνη είναι σημαντικά μεγαλύτερη συγκριτικά με εκείνη του αρχικού Switch (7,9 έναντι 6,2 ιντσών). Δεν υπερισχύει όμως μόνο σε μέγεθος αλλά και σε ποιότητα αφού είναι πολύ πιο φωτεινή, υποστηρίζει HDR και VRR, ενώ ως προς τον ρυθμό ανανέωσης φτάνει και τα 120 Hz. Συνδέοντας την κονσόλα με την τηλεόραση, η εικόνα γίνεται upscaled σε 4K60, 1440p60, 1080p60 ή 720p60, ανάλογα με το τι υποστηρίζει το εκάστοτε παιχνίδι. Δυστυχώς όσες φορές ρώτησα περί ανάλυσης και ρυθμού ανανέωσης, δεδομένου του ότι τα περισσότερα παιχνίδια έτρεχαν με το Switch 2 να είναι docked, απάντηση δεν πήρα. Σε κάθε περίπτωση πάντως η εμπειρία θέασης ήταν υπέροχη.
Παιχνίδια
Το Mario Kart World ήταν άκρως διασκεδαστικό και προς έκπληξή μου εισάγει αρκετά νέα στοιχεία στο gameplay της σειράς. Ο σχεδιασμός του είναι ανοιχτού κόσμου που σημαίνει ότι ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να τον εξερευνήσει ελεύθερα – φανταστείτε κάτι σαν το Forza Horizon. Παίξαμε κυρίως το Knockout Tour όπου 24 παίκτες επέλεγαν διαδρομή, σε συγκεκριμένα σημεία της οποίας, οι τελευταίοι τέσσερις αποκλείονταν. Το ενδιαφέρον εδώ είναι πως η κάθε διαδρομή είναι ενιαία και απαρτίζεται από πέντε πίστες η μία μετά την άλλη (δεν έχει γύρους δηλαδή), οπότε το περιβάλλον αλλάζει κάθε λίγα λεπτά.
Το Donkey Kong Bananza είναι ένα υπέροχο παιχνίδι στο οποίο ο παίκτης απλά καταστρέφει τα πάντα γύρω του, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του κόσμου! Παρ’ ό,τι φαίνεται να έχει πλούσιο περιεχόμενο με προκλήσεις, αποστολές, cameo εμφανίσεις, μυστικά κλπ, είναι ο ιδανικός τίτλος για να ξεδώσει κανείς. Και να μην ξεχνάμε πως το τελευταίο 3D Donkey Kong ήταν το Donkey Kong 64 του 1999… Τα δε Zelda έδειχναν αμφότερα πανέμορφα και η κυκλοφορία τους σε… ενισχυμένες εκδόσεις για το Switch 2 είναι μια καλή ευκαιρία για όσους δεν ασχολήθηκαν μαζί τους την προηγούμενη γενιά. Πόσοι είναι αυτοί; Καλή ερώτηση…
Η δυνατότητα χρήσης των Joy-Con 2 ως ποντίκια, ανοίγει νέες προοπτικές στο Switch 2 και το Drag x Drive ήταν τον πρώτο τίτλο από τους όσους δοκίμασα που μου έδειξε τον τρόπο. Πρόκειται για ένα παιχνίδι μπάσκετ σε αμαξίδιο το οποίο χειρίζεστε χρησιμοποιώντας τα Joy-Con 2 όπως θα κάνατε με τις ρόδες. Για το σουτ κάνετε τη χαρακτηριστική κίνηση με τον καρπό σας. Όσο για το Civilization VII, ήταν σαν να το παίζω σε PC. Το δεξί Joy-Con 2 έπαιζε τον ρόλο του ποντικιού ενώ το αριστερό μου προσέφερε τα υπόλοιπα πλήκτρα που χρειαζόμουν. Σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά γραφικά, η όλη εμπειρία δεν με ξένισε καθόλου.
Σημειώνω εδώ ότι τα Joy-Con 2 μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε ως ποντίκια από τον καναπέ και τα πόδια σας, μέχρι το τραπέζι του καφέ – όπως βολεύεται ο καθένας. Σε mousemat πάντως η κίνησή τους ήταν άριστη.
Το Cyberpunk 2077 έτρεχε άψογα με εξαίρεση τρία-τέσσερα frame drops σε διάστημα 15 λεπτών. Χωρίς κανένα πρόβλημα έπαιζαν τίτλοι όπως το Split Fiction και το Hogwarts Legacy. Το… tutorial του Switch 2, Welcome Tour, είναι ένας διασκεδαστικότατος τρόπος να μάθει κάποιος τις λειτουργίες της κονσόλας περνώντας καλά, όμως κατά τη γνώμη μου δεν αξίζει ούτε τα €10 που – κατά πάσα πιθανότητα θα – έχει. Η Nintendo θα έπρεπε να το έχει συμπεριλάβει στο αρχικό πακέτο του συστήματος, όπως είχε κάνει με το Wii Sports στο Wii και η απόφασή της αυτή, συνιστά μία μάλλον χαμένη ευκαιρία.
Στα του GameCube, τέλος, η προσθήκη των τίτλων που έχουν ανακοινωθεί είναι θετική (για κάποιο λόγο κόλλησα – πάλι – με το Soulcalibur 2) όμως η Ninety θα πρέπει να φροντίσει να ενισχύσει άμεσα τη σχετική λίστα. Το χειριστήριο της κονσόλας θα προσφέρει μία πραγματικά νοσταλγική εμπειρία στους μεγαλύτερους, όμως να θυμάστε ότι είναι συμβατό μόνο με τους τίτλους του GameCube και όχι με την κανονική βιβλιοθήκη του Switch 2.
Άρα;
Τα πράγματα με το Switch 2 είναι απλά. Εξακολουθεί να διατηρεί το μεγάλο πλεονέκτημα του προκατόχου του, να παίζει δηλαδή τις αποκλειστικότητες της Nintendo (το οποίο θα γίνει σημαντικά μεγαλύτερο όταν η τελευταία σταματήσει κάποια στιγμή την υποστήριξη του Switch), όμως πλέον έχει και την ισχύ για να τρέξει αποτελεσματικά και third-party τίτλους σε τέτοιο βαθμό που να είναι σε θέση να σταθεί ως βασική και όχι εναλλακτική λύση για multi-format κυκλοφορίες.
Ναι θα μπορούσε να έχει οθόνη OLED όμως κάτι τέτοιο θα ανέβαζε κι άλλο την τιμή. Και συμφωνώ πως η Nintendo οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση της όσον αφορά στη συμβατότητα των τίτλων του πρώτου Switch (τουτέστιν, ποιοι θα είναι αυτοί). Εν κατακλείδι όμως. Αν η αγορά ενός Xbox ή PlayStation δεν βρίσκεται στα πλάνα σας και πιστεύετε πως ο συνδυασμός first & third-party σας καλύπτει, είμαι σίγουρος πως το Nintendo Switch 2 θα βγάλει τα €470 που θα – πρέπει κανονικά να – δαπανήσετε γι’ αυτό.
VIA: Insomnia.gr
