Μια νέα μελέτη που εκπονήθηκε από επιστήμονες της NASA, σε συνεργασία με ερευνητές του Πανεπιστημίου Toho της Ιαπωνίας, φωτίζει με αξιοσημείωτη λεπτομέρεια το μακρινό μέλλον της Γης, χρησιμοποιώντας υπερυπολογιστές για να μοντελοποιήσει την πορεία της πλανητικής κατοικησιμότητας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η ζωή στη Γη έχει ημερομηνία λήξης, όχι όμως άμεση, αλλά αναπόφευκτη.
Η βασική αιτία για το τέλος της ζωής στον πλανήτη μας θα είναι ο ίδιος ο Ήλιος. Με την πάροδο του χρόνου, και συγκεκριμένα μέσα στον επόμενο δισεκατομμύριο έτη, η ηλιακή ακτινοβολία θα αυξάνεται σταδιακά, ανεβάζοντας τις θερμοκρασίες στη Γη σε επίπεδα που θα καθιστούν αδύνατη τη συνέχιση της ζωής, ακόμη και για τους πιο ανθεκτικούς μικροοργανισμούς. Το σημείο μηδέν τοποθετείται περίπου στο έτος 1.000.002.021, ένα αριθμητικά τεράστιο χρονικό ορόσημο, αλλά, όπως τονίζουν οι επιστήμονες, η πτωτική πορεία της βιωσιμότητας θα ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.
Ήδη από τις επόμενες εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, θα παρατηρούνται σημαντικές μεταβολές στη σύνθεση της ατμόσφαιρας. Τα επίπεδα οξυγόνου θα μειωθούν δραστικά, ενώ η θερμοκρασία θα σημειώσει εκθετική άνοδο. Η ποιότητα του αέρα θα χειροτερεύει σταδιακά, δημιουργώντας όλο και πιο δυσμενείς συνθήκες για την επιβίωση οργανισμών. Το σενάριο δεν προβλέπει μια αιφνίδια κατάρρευση, αλλά μια σταθερή, αδυσώπητη πορεία προς την εξάλειψη.
Σύμφωνα με τα προσομοιωμένα μοντέλα που βασίζονται στην κλιματική αλλαγή και την ηλιακή ακτινοβολία, ο πλανήτης θα μετατραπεί με τον καιρό σε έναν αφιλόξενο κόσμο. Η προοδευτική εξασθένηση του μαγνητικού πεδίου της Γης και η αύξηση των ηλιακών καταιγίδων και στεμματικών εκρήξεων μάζας προσφέρουν ήδη ενδείξεις για αυτή την αναμενόμενη εξέλιξη. Η πιο ισχυρή ηλιακή καταιγίδα των τελευταίων 20 ετών καταγράφηκε πρόσφατα, ενισχύοντας τους φόβους για τις μελλοντικές επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα.
Πέρα από τις κοσμικές δυνάμεις, η ανθρώπινη δραστηριότητα παίζει ήδη καταλυτικό ρόλο στην επιτάχυνση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Η παγκόσμια άνοδος της θερμοκρασίας και η τήξη των πάγων στους πόλους προχωρούν ταχύτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις. Αυτό σημαίνει πως τα πρώτα στάδια του παρατεταμένου αφανισμού της ζωής ίσως αρχίσουν πολύ πριν το χρονικό ορόσημο του ενός δισεκατομμυρίου ετών.
Παρότι το χρονοδιάγραμμα φαίνεται ασύλληπτα μακρινό, οι επιστήμονες επισημαίνουν τη σημασία της έγκαιρης προετοιμασίας. Τεχνολογικές λύσεις όπως κλειστά οικοσυστήματα με ελεγχόμενες συνθήκες διαβίωσης, ή τεχνητά περιβάλλοντα διαβίωσης, εξετάζονται ως πιθανά μέτρα για την παράταση της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη.
Άλλες προσεγγίσεις στρέφουν το βλέμμα πέρα από τη Γη. Τα σχέδια για μακροπρόθεσμη αποίκηση του Διαστήματος, με αποστολές προς τον Άρη από τη NASA και την SpaceX, αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα υπό το φως των παραπάνω προβλέψεων. Αν και η πλήρης μετανάστευση του ανθρώπινου είδους φαίνεται ακόμα ουτοπική, η ανάπτυξη διαπλανητικής κατοικησιμότητας ενδέχεται να αποτελέσει μακροπρόθεσμη λύση.
Η μελέτη, περισσότερο από μια πρόβλεψη δυστοπίας, προσφέρει ένα σενάριο μακράς διάρκειας, το οποίο καταδεικνύει όχι μόνο τις φυσικές αλλαγές που αναμένονται στον πλανήτη μας, αλλά και την επιτακτική ανάγκη να αναλογιστούμε το μέλλον της ανθρωπότητας από σήμερα. Αν και η κατάληξη μοιάζει προδιαγεγραμμένη, ο τρόπος και ο χρόνος που θα φτάσουμε σε αυτή, μένει ακόμα στο χέρι μας να τον διαμορφώσουμε.
[via]
VIA: TechGear.gr
